Szukamy funduszy na ulżenie w cierpieniu Duszka

Czyżbyśmy przyciągały kocią biedę? Nie. Po prostu nie potrafimy udawać, że jej nie widzimy, zwłaszcza gdy staje na naszej drodze i ociera się o nasze kolana.

Zamówiłam tort na rodzinną uroczystość i takiego jegomościa spotkałam przy odbiorze słodkości, aż żal patrzeć - przemiły kocur, ocierający się z wdziękiem o moje łydki i patrzący na mnie tymi oczami okazało się, że to kocur bytujący przy jednym z zadbanych domostw we wsi, ale „właściciele” umywają ręce - „to nie ich kot”. Ludzkie priorytety są okrutne. Kocurkowi zawijają się powieki, drażniąc gałkę oczną.

Wpadła Wam kiedyś rzęsa do oka? Jemu zawija się całe powieki - nawet nie chcę wyobrażać sobie jak to boli. Obiecałam, że zrobimy zbiórkę i zajmiemy się biedakiem, niestety nie możemy sobie pozwolić na zabieg „na kreskę” kot będzie zoperowany, gdy uzbiera się odpowiednia kwota - i tak sobie myślę, że może podczas rekonwalescencji zawróci komuś w głowie i znajdzie wówczas cieplutką przystań do końca życia?

Leczenie kota ruszy dopiero, gdy uzbieramy niezbędną kwotę. Na okres pooperacyjny trafi do Domku na Kocich Łapach, skąd będziemy mu szukać domu, gdyż to naprawdę świetny kot.