Porzucony w kartonie, bo jego pan jechał na urlop!

Ludzka znieczulica, podłość, głupota - nie wiem już jak to nazwać - nie zna granic...
Jakiś tydzień temu dostałam zgłoszenie, że stadzie kotów pojawił się nowy osobnik. Osobnik ten się boi, jest chudy, a z pyska leci mu krew.

Jakimś cudem wszedł do klatki i pojechał do lecznicy. W jego pyszczku była ogromna nadżerka, która zajęła cały język, dziąsła i dalszą część gardła. To jeszcze nie to do czego zmierzam. Kot okazał się cudownym, spokojnym, potulnym kocurkiem w średnim wieku. 

Wczoraj dostałam telefon od karmicielki tego stada, że zjawił się "opiekun" kota.
Bez ogródek powiedział, że musiał pojechać na urlop i coś z kotem zrobić, "a tutaj tyle kotów, pełne miski i pani"...

"Ja widziałem, że on coraz gorzej je, ale myślałem, że mu przejdzie" - mówił.

Szkoda, że niektórym ludziom głupota nie przechodzi.
Chciałabym się spotkać z tym panem i dać mu w "twarz"...
Jednak po chwili zastanowienia - po co mi to. Mam dość stresów, nerwów, czemu mam sobie psuć dzień i tracić zdrowie na takiego człowieka, który i tak nic nie zrozumie?

To straszy kot, zwykły, bury. Spokojny i miły, lubi człowieka i chce jego bliskości. Jak tak można, no jak?! My, ludzie, jesteśmy najgorszym gatunkiem, jaki żył i żyje, bo tylko my potrafimy zrobić takie rzeczy...

Zbieramy także na opłacenie rachunku u weterynarza za jego pobyt, każdy dzień to koszt, leki, badania, testy, kastracja... Kolejne kilka stówek... Prosimy - pomóżcie.