Ocalony…

„W centrum miasta biega zdezorientowany mały kociak. Siada na środku ruchliwej ulicy. Nie daje się złapać. Czy są w stanie Państwo jakoś pomóc?”.

Oto jedno ze zgłoszeń, które otrzymaliśmy w ostatnich dniach. Wolontariuszka, która odebrała błagalną prośbę o pomoc nie miała wątpliwości, że trzeba działać. Natychmiast rozesłała informację do innych wolontariuszy i spytała, czy ktoś z nich jest w stanie podjąć się próby złapania malca. Zapytała także, czy ktoś zaofiaruje maluchowi dom tymczasowy jeśli tylko uda się go schwytać. Na odpowiedź innych wolontariuszy nie trzeba było długo czekać. Po kilku chwilach zgłosili się ochotnicy gotowi ruszyć na pomoc maluchowi tuż po skończonej pracy.

Po południu wolontariusze udali się na miejsce. Szybko zlokalizowali przerażonego kociaka. Maluch faktycznie uciekał. Na miejsce dojechała wolontariuszka z klatką-pułapką, ale i to nie pomogło. Mimo trudności nasi wolontariusze nie poddawali się i na wszelkie sposoby próbowali zwabić zdezorientowane kociątko. W końcu jednej z nich udało się go schwytać. Zabezpieczony kociak trafił od razu do lecznicy.

Kociak został na obserwacji do następnego dnia. Choć z początku syczał ostrzegawczo szybko okazało się, że więcej w nim przerażonego kociego dziecka niż dzikiego i nieokiełznanego kota. Lekarze dokładnie oglądnęli malucha, jego stan ocenili jako dobry. Jedyne co wzbudzało niepokój to pękaty od ogromnej ilości pasożytów koci brzuszek. Maluchowi podano więc środki przeciwpasożytnicze. Wiek kociaka oceniono na około 2 miesiące, dostał na imię Bruno.

Następnego dnia mały Bruno pojechał do domu tymczasowego, do swojej nowej opiekunki, która zgodziła się przyjąć go pod swe skrzydła. Przez pierwsze dni był jeszcze nieco wycofany, ale z każdym kolejnym coraz bardziej przekonywał się do dotyku ludzkiej dłoni, ciepłego posłania i pełnej miseczki. Brykał wesoło i bawił się.

Niestety po kilku dniach pobytu w domu tymczasowym Bruno poczuł się źle. Nie chciał jeść ani się bawić, był coraz słabszy. Opiekunka zabrała kociaka na wizytę do weterynarza. Stan maluszka zaniepokoił także lekarzy, którzy podjęli decyzję o pozostawieniu go na obserwacji szpitalnej. Podejrzewali najgorsze – panleukopenię, które w ostatnim czasie zbiera śmiertelne żniwo. Na szczęście test wykluczył podejrzenia a za nagłe pogorszenie winne były pasożyty, których w małym kocim ciałku bytowały miliony. Bruno został przepłukany kroplówkami, dostał antybiotyk oraz środki wspomagające odporność i po kilku dniach stanął na łapki. Mógł wyjść ze szpitala i wrócić do domu tymczasowego, gdzie znów bryka i skacze.

Niestety dla nas opieka, hospitalizacja i leczenie Bruna, a także profilaktyka oraz utrzymanie to kolejne wydatki, które coraz trudniej nam pokryć z pustego fundacyjnego konta. Dlatego w imieniu ocalonego malucha bardzo prosimy o każdą pomoc.