Pewnego upalnego dnia mama Kacperka położyła się. Już nigdy więcej jej nie zobaczył...

Kacperek miał Mamę. Miał życie na gospodarce. Obiecane. Wyśnione. Ale minęło gorące lato. Minęła Mama. Pewnej nocy położyła się, a o świcie wciągnęli ją rzucającą się na samochód. I więcej Kacperek jej nie widział.

Przepadła wraz z małym, ciemnym żukiem, którego silnik ryczał na pół wsi. A potem zapadła cisza. Kacperek czekał. Wyglądał jej każdego dnia. Przecież to Mama. Mówiła, że zawsze z nim będzie. Kłamała?

Żuk wrócił kilka nocy później. Bez Mamy.

Wrócił po Kacperka.
Przerażone oczy osieroconego źrebaka biegały po ciemnym niebie, gdy go prowadzili na sznurach. Ku przeznaczeniu.

Uderzyły kopyta o trap. Nikt się za nim nie obejrzał. Gospodarz wziął plik banknotów. Odwrócił się i zniknął w ciemnościach. Zrobiło się ciemno. Głucho. Kacperek zniknął za drewnianą bramą.

Bez Was dziś w nocy zniknie na zakręcie wąskiego korytarza. Kopyto za kopytem, pójdzie tam, gdzie Mama. Aż ostatni raz rzuci spojrzenie wkoło i runie na chłodną posadzkę. By pogalopować ku słońcu.

Zbiórka dla maluszka potrwa do piątku, 4 października. Do tego czasu musimy zebrać pozostałe 3000 złotych za transport i życie Kacperka.