Diuna, pasażerka na gapę. Sunia w typie onka szuka prawdziwego domu

Siedzę sobie już któryś dzień przy tej drodze, co mnie moja rodzina zostawiła i odjechała. Nie wiem, jak wiele dni już minęło, bo przestałam liczyć, ale nadal czekałam, bo przecież na pewno po prostu zapomnieli o mnie i zaraz, za momencik, wrócą…

Wieczorami zwijałam się w kuleczkę w kupce liści, którą usypał wiatr… Byłam już bardzo głodna i zmarznięta, robiło się ciemno, ale zobaczyłam, że jedzie samochód. Nastawiłam uszy i wytężyłam wzrok, to nie było auto mojej rodziny, ale takie inne niż wszystkie, bo było w pieski. Auto się zatrzymało i wysiadł z niego wysoki Pan. Trochę się bałam, bo przecież go nie znałam, ale on wysypał jedzonko i odszedł kilka kroków, żebym mogła spokojnie zjeść. Karma była tak pyszna, że aż prawie się zadławiłam, bo tak szybko chciałam zapełnić burczący brzuszek. Pan zaczął mnie głaskać i mówić, jaka to jestem biedna, wychudzona.

Mówił, że ma więcej jedzenia, że jak chce, to może mnie zabrać do fajnego miejsca, gdzie jedzonko jest zawsze, gdzie są inne fajne pieski i gdzie się czeka na nowych Człowieków, ale takich już na zawsze. I że dojedziemy tam tym samochodem w pieski, który nazywał Westobusem. Otworzył drzwi auta i spytał: „To, co, Słodka? Jedziemy?”. Wskoczyłam i tak jechaliśmy jakiś czas, ja przytulona do tego Pana, a on mnie głaskał i tulił do siebie i obiecywał, że teraz już będzie wszystko dobrze. Powiedział mi też później, że jestem pierwszą pasażerką Westobusa! Pierwsza trasa i od razu mu się taki pasażer na gapę, czyli na mnie. Od razu poczułam się wdzięczna zarówno temu Panu, jaki i westobusowi i że od dzisiaj obydwaj są moimi nowymi przyjaciółmi.

Później zasnęłam i obudziłam się, jak się zatrzymaliśmy. I wiecie co…? Warto było jeszcze raz zaufać Człowiekowi i westobusowi! Są inne pieski, jest Ciocia i Wujek! Jest dużo jedzenia! Wszyscy są dla mnie bardzo mili i dobrzy, głaszczą mnie i mówią, jaka to jestem mądra i grzeczna. A póki co pokazałam im tylko, że umiem otwierać sobie sama drzwi. I że kocham inne pieski. Ciekawe co będą mówić jak pokażę im więcej moich sztuczek Ciocia mi obiecała dzisiaj, że znajdzie mi najcudowniejszy domek na świecie, taki który podaruje mi nawet gwiazdkę z nieba…

W Fundacji WdA witamy Diunę. Diuna to sunia w typie onka, ma ok 3-4 lat i waży ok 20 kg. Diuna akceptuje wszystkie psy bez względu na wielkość, a także dzieci. Ładnie chodzi na smyczy i pragnie uwagi człowieka. Zbiórka została utworzona w celu zebrania środków na zabieg sterylizacji oraz odpowiednią dla suni karmę. Diuna zasługuje na wspaniały dom! Pomóżmy jej go znaleźć ♥