Umieranie w szacunku jest tak samo ważne, jak ratowanie życia

Odchodzenie jest częścią życia. Nasze dwie starsze sunie - Starunia i Pusia zaznały szczęścia. Starunia zaledwie przez rok ze swoich 16 lat miała prawdziwy dom.

Znaleziona pod lasem w stadzie innych psiaków; Pusia miała ukochaną Panią, którą zabrała chorob , ale nie pozwoliliśmy jej odczuć traumy rozłąki. Do końca była kochana i zadbana. Nasze wspaniałe domy tymczasowe pomagają naszym staruszkom. Pozwalają ukoić ból rozłąki, wieloletniej tułaczki. Starunia miała chore serduszko, leczyliśmy ją miesiącami. Cardalis, cardiusre, furosemid, leki na wątrobę, leki na odporność – immunodol… Sporo tego, śrut w kręgosłupie też dawał się we znaki, stawy były zmęczone wieloletnią tułaczką, dostawała tabletki. Wszystko po to, by choć ostatnie chwile były szczęśliwe. Pusia zachorowała nagle. Zaczęła słabnąć i ginąć w oczach.

Byliśmy przy naszych psiakach do końca próbując dać szansę na jeszcze trochę czasu… Jeszcze trochę szczęścia… Miłości… Niestety, organy wewnętrzne traciły siłę, powoli przestawały pracować. Zapalenie trzustki, wątroby...

Śmierć jest tylko rozstaniem z naszymi przyjaciółmi na jakiś czas... Nasi przyjaciele zostają z nami na zawsze w naszych sercach. Proszę, pomóżcie nam spłacić nasze długi, by każdy, kto potrzebuje pomocy mógł ją otrzymać, pomóżcie nam pomagać, dawać nadzieję, pokazywać czym jest dom, kochający człowiek, choć na rok, na dwa.

Starość ma szczególne przywileje i szczególny szacunek, również co do śmierci i odchodzenia.