I coraz mniejszy jestem - jak gwoździk - ostatnia droga Farta

Starość otwiera wrota chorobom. Nie musi być brzydka, bolesna i samotna. Starość może być piękna, kiedy oglądasz się wstecz i masz dobre wspomnienia.

Wspomnienia udanego życia. Czy Fart miał udane życie? Chyba nie, skoro został znaleziony wycieńczony i przymarzający do ziemi. Stu bez mała letni staruszek, zagubiony, opuszczony; niedowidzący. Ze szwankującymi innymi zmysłami, z chorymi stawami, które odmawiają posłuszeństwa i sercem, które cierpi na niedomykalność zastawek; cały organizm szwankuje.

Na ten moment Fart ma zdiagnozowaną niedomykalność zastawek, niewydolność wątroby, zapalenie przewodu pokarmowego i starczy zanik mięśni. Wyruszył dzisiaj w swoją podróż po lepsze jutro. Czeka go wiele zmian na lepsze. Trafi do cudownego miejsca, do cudownej osoby. Trafi do Staruszkowa. Jednak stan Farta jest bardzo zły. Pani Krysia jest załamana.

Badania przeprowadzone w schronisku nie wystarczą. Fart musi jechać do kliniki na kompleksowe badania. Zapewne zostanie tam kilka dni. Za każdego sms-a będziemy wdzięczni.