Niemieckie szydłowieckie... tyle lat bez domu...

Utrzymanie Koli I Jumbo w hotelach to miesiąc w miesiąc ok 1000 zł, wliczając w to karmę i leki. Od dawna korzystają z datków na inne psy.

O JUMBO świat zapomniał. Szkoda, bo on ciągle nie zapomniał o świecie. Przeciwnie - żyje nadzieją.  Fatalnie znosi pobyt w kojcu a na widok człowieka dostaje bzika ze szczęścia... I tak już któryś rok z rzędu - chyba czwarty...

Naprawdę trudno o tym myśleć bez skurczu serca. Owczarek bez człowieka na wyłączność uważa swoje życie za zmarnowane. A w hotelu, choćby nie wiem co, na wyłączność go mieć nie będzie. Dla JUMBO życie to czekanie na otwarcie kojca, spacer i rzucanie piłeczek. Reszta się nie liczy. Niestety nikt nigdy nawet nie zapytał o tego pięknego psa. 

KOLIA jest u nas OD SZCZENIAKA, bo miała niecały rok, kiedy ją wyswobodziliśmy, na wpół obłąkaną - z permanentnego, ciasnego zamknięcia. Była agresywna, trudna, nieufna, skonfliktowana z całym światem. Nic dziwnego, że resocjalizacja zajęła jej dobrych parę lat. I to wystarczyło, żeby zamiast zyskać - straciła szanse.

Jako pies już nie taki młody, za to wymagający - miała kilka propozycji, ale chętni byli chętni tylko przez chwilę.  Potem się rozchorowała, minął kolejny rok. Z chorób wyszła, ale został problem z tarczycą. Codziennie bierze dwie te same tabletki. To ją dyskwalifikuje jako psa adopcyjnego. Boże, dwie tabletki dziennie pamiętać, dawać, pilnować? Jeśli tyle jest owczarków na OLX bez konieczności podawania tabletek...

I tak czekają na coś, co nie nastąpi, a przecież i tak są wybrańcami losu. Mają namiastkę domu i poczucie bezpieczeństwa, to bardzo dużo.  Owczarki, których produkcja wciąż się rozwija - są permanentnie więzione, wyrzucane, trawione przez alergie na skutek zaniedbania, kupowane bezmyślnie i bezmyślnie skazywane na cierpienie. 

Prosimy, pomóżcie KOLII i JUMBO wyjść z honorem z długów, które wciąż zaciągają u innych, bardziej atrakcyjnych fundacyjnych kolegów. 

One nie są winne swojemu losowi.