Koszmar pekińczyka

Interwencyjny dzień, powrót z odebranym psem. Ulga, że zdążyliśmy mu pomóc. Wracamy do domu.

Nagle na naszej drodze pojawia się ON 🐕 - wbiega pod nasze auto! Na szczęście udaje się nam wyhamować, ale pies w panice przebiega na drugą stronę jezdni pod auta jadące z przeciwnej strony, które również z trudem hamują.

Pies jest zaniedbany, zatacza się. Przylega do asfaltu licząc, że to uchroni go przed uderzeniem samochodu.

Za chwilę podnosi się i od tyłu podbiega do kobiety idącej poboczem, jakby licząc na ratunek. Ona nie zwraca na niego uwagi. Pies w panice odbija się od jej nóg i znów ląduje na ulicy. Jest duży ruch, a my po drugiej stronie ulicy.

Z bezsilności zamykamy oczy - byliśmy pewni, że już po nim. Uff, kolejne auto wyhamowało, jesteśmy po drugiej stronie ulicy. MAMY GO! Kobieta mówi, że to nie jej pies i nie wie kto może być właścicielem. Zabezpieczamy go w aucie.

Jest dziwnie otępiały, jakby nieobecny. Śmierdzi niemiłosiernie, z ciała zwisają dredy.

Jest znacznie wychudzony. Wypada mu język - braki w uzębieniu. Jego ciało żyje własnym życiem. Setki pcheł pulsują po jego ciele. U pierwszego lekarza sprawdzamy, czy ma czipa - brak. Zabezpieczamy biedaka, przed nim długa droga.

To mocno doświadczony przez los pies. Trzeba go wzmocnić i zadbać o to, co zaniedbał jakiś podły człowiek. Olaf otrzymał nowe życie. Razem z Wami chcemy pomóc mu wrócić do zdrowia i rozpocząć życie bez bólu - pies wymaga dokładnej diagnostyki ortopedycznej oraz kardiologicznej. Przed nim kosztowna operacja rzepki 🙁