Stowarzyszenie Koty Sieroty

Koty Sieroty kilka lat temu zostały utworzone przez grupę wolontariuszy, którym nie był obojętny los bezdomnych zwierząt w naszym mieście Jastrzębiu-Zdroju i okolicach.

Z dniem 30.11.2023 r. udało nam się przekształcić naszą Grupę Koty Sieroty w pełnoprawne Stowarzyszenie Koty Sieroty z własnym KRS oraz rachunkiem bankowym. Pozwoliło nam to sformalizować i lepiej zorganizować działania, które podejmowaliśmy od wielu lat.

Na naszym  FB można zobaczyć nasze codzienne zmagania i utwierdzić się w przekonaniu, że pomagamy bardzo skutecznie ogromnej ilości zwierząt, a wszystkie zebrane fundusze przeznaczamy wyłącznie na pomoc zwierzętom.

Wszyscy członkowie Stowarzyszenia pracują na rzecz zwierząt bez żadnych materialnych wynagrodzeń, wyłącznie na zasadzie wolontariatu, a działalność organizacji ma wyłącznie charakter non-profitowy.

Pod naszą opiekę trafiają głównie zwierzęta porzucone przez swoich dotychczasowych właścicieli, nieradzące sobie w życiu na ulicy, osamotnione w wyniku śmierci opiekunów, poszkodowane w wypadkach komunikacyjnych, okaleczone przez inne zwierzę, skrzywdzone przez człowieka.
Prowadzimy bardzo skutecznie adopcje zwierząt, przez okres 8 lat przeszło przez nasze ręce seki kotów, którym w większości znaleźliśmy domy.

Realizujemy programy kastracji kotów uczestnicząc w projektach związanych z ograniczeniem zjawiska bezdomności.

Naszym zadaniem jest również podejmowanie interwencji na podstawie zgłoszeń, dotyczących każdej krzywdy dziejącej się bądź wyrządzonej zwierzętom w naszej okolicy.

Utrzymujemy porzucone, bezdomne zwierzęta, często okaleczone i chore do czasu ich wyleczenia. Nasze zwierzaki mogą liczyć na profesjonalną pomoc weterynaryjną, karmę dostosowaną do potrzeb i ewentualnego schorzenia, wygodne, ciepłe pomieszczenia i dużo miłości ze strony osób, które się nimi opiekują, a przede wszystkim, poprzez adopcje dostają szansę na nowe, lepsze życie.

Wszyscy członkowie oraz wolontariusze naszego Stowarzyszenia to ludzie wielkiego serca, pełni empatii do braci mniejszych oraz pasji, jesteśmy ogromnie dumni z tego, co udało nam się zrobić do tej pory, chociaż na co dzień to bardzo ciężka i żmudna praca, za którą poza satysfakcją nic nie otrzymujemy. Uczucia wielkiego żalu i bezsilności przeciwko ludzkiej bezmyślności, okrucieństwu, bezduszności mieszają się z ogromną radością, gdy nasi podopieczni zdrowieją i okazują nam swoją wdzięczność, aż wreszcie zdobywają serca dobrych i wrażliwych ludzi i odchodzą do nowych domów.