Ratujmy Maksa

Jak ciężkie bywa życie psa, Maks wie bardzo dobrze Był słodkim szczeniaczkiem, kiedy trafił do domu pewnych ludzi, był piękny. Euforia trwała krótko, potem zaczęło się zwykłe życie w rodzinie alkoholików.

Kiedy pili, wyganiali Maksa na dwór samego, jak sobie przypomnieli, dali jeść, z czasem Maks zrozumiał, że musi kraść jedzenie, żeby przeżyć. Nauczył się, że gdy jego ludzie śpią zamroczeni alkoholem, on wchodzi na stół i kradnie jedzenie. Państwu z czasem zaczął przeszkadzać do tego stopnia, że chcieli go uśpić. Nad Maksem czówał jednak jakiś dobry Anioł i Maks został uratowany. Trafił do hotelu i tam z Maksem przyszły zmartwienia, bo Maks nie chciał jeść mięsa ani suchej karmy, po prostu wolał chleb.

Aż pewnego dnia w hotelu ktoś otworzył słoik z opiekanymi w occie rybami i Maks oszalał, szczekał, wskakiwał na kolana, błagał o rybę... To było to, co zjadał ze stołu swoich byłych już ludzi - śledzie i ryby, które stały na stole jako zakąska do wódki. Wszystko było już dobrze na Maksa czekał dom, kiedy Maks się ciężko rozchorował, wirusówka prawie go zabiła, ciągle trwa o niego walka, przed nim badania na wątrobę, bo skóra przybrałą żółtawy odcień, biomy się i walczymy, Maks walczy z całych sił.

Prosimy o wsparcie leczenia Maksia, nie wiemy, jaka to będzie suma, ale musimy wygrać z chorobą, tam gdzieś jego nowy dom umiera ze strachu. Niech żyje i w końcu będzie szczęśliwy. Bardzo prosimy was o pomoc.