One nie mogą tak żyć

To kolejne szczenięta dzikiej suni, której nikt nigdy nie widział, gdyż tylko nocą przemyka jak cień do swoich dzieci. Nikt nie wie jak i gdzie żyje, dopiero lament głodnych, podrośniętych szczeniąt daje znać, że tu była.

Tym razem za miejsce schronienia dla młodych wybrała starą zawaloną ziemną piwnicę w opuszczonym siedlisku na skraju lasu. Szczeniąt jest wiele, ich głośny skowyt usłyszał wieczorem człowiek zamieszkujący w znacznej odległości. Nie chciał się do nich zbytnio zbliżyć w obawie, że matka wyniesie je nocą, kiedy wyczuje obecność człowieka.

Taki widok ściska serce, ale nie mamy zupełnie gdzie ulokować maluchów. Chcemy je uratować przed głodem i zdziczeniem. Szczeniątka potrzebują dobrej jakości karmy, kilkukrotnego odrobaczenia i odpchlenia, witamin, jak również dużej ilości podkładów higienicznych, szczepień przeciwko chorobom zakaźnym oraz opieki weterynaryjnej.