Najpierw przestanę chodzić, a potem umrę

“Przez długi czas byłem bezimiennym szczeniakiem plączącym się po wiejskim podwórku. Od czasu do czasu dostałem resztki zupy, czasem ktoś pogłaskał, a czasem zawołał tylko po to, żeby za chwile kopnąć…

Potem złym trafem trafiłem jeszcze gorzej. Zabrała mnie do siebie kobieta, która kazała się bronić, a ja przecież byłam jeszcze mały i sam się bałem… Jednak broniłem ją, jak tylko potrafiłem, a w zamian dostawałem lanie od jej partnera. Wtedy, moja opiekunka wcale mnie nie broniła...

Moja teraźniejsza tymczasowa mama zabrała mnie stamtąd, nadała mi imie Ori i szuka mi lepszego domu, jednak nikt mnie nie chce ze względu na moją zniszczoną psychikę. Niestety, moja tymczasowa mama jest teraz bardzo smutna. Okazało się, że poprzez nieprawidłowe żywienia, a także genetykę cierpię na ciężką dysplazje obu bioder. Został mi miesiąc poruszania się o własnych nogach, ponieważ potem przestanę chodzić. Wiąże się to z tym, że będę odczuwał ogromny ból w moich łapkach. Z tego względu prawdopodobnie będę musiał zostać uśpiony…”.

Ori musi jak najszybciej przejść operację jednego biodra, które jest w fatalnym stanie. Potem przyjdzie pora na drugie… Konieczne będzie usunięcie kawałka kości. Lekarz dał na to miesiąc, mówiąc, że potem będzie jeszcze gorzej łącznie z bólem, jaki będzie towarzyszył psiakowi w każdej, najmniejszej czynności związanej z ruchem tylnych łap. Konieczna będzie eutanazja. Nie możemy pogodzić się z tym, że taka opcja jest możliwa... Niestety koszty operacji znacznie przewyższają możliwości finansowe opiekunki psiaka. Oprócz Oriego ma córkę, którą choruje na hipotonię mięśniową i wymaga rehabilitacji oraz aktywnie pomaga bezdomnym zwierzakom z własnej kieszeni.

Teraz pomóżmy jej uratować psiaka oraz przede wszystkim dajmy Oriemu szansę, aby mógł cieszyć się życiem w najlepszych warunkach, jakie w całym jego życiu go spotkały. Prosimy o każdą pomoc...