Nala z malutkim Szogunem

Nala z małym Szogunem w towarzystwie innej kotki z kociakiem i kociego staruszka (którego po prawie 3 tygodniach walki o jego życie nie udało się niestety uratować) trafili pod nasze skrzydła w pierwszej dekadzie lipca.

W zasadzie celem wizyty na wsi było zabranie Dziadka Diego, ale na miejscu okazało się, że w trawie mieszkają dwie kocice z małymi – bardzo wychudzona szara kotka z pozostałym jej jednym większym maluchem (czwórka umarła albo zginęła pod kołami aut wcześniej) oraz Nala z dopiero co urodzonym kociakiem.

Z ust okolicznych mieszkańców usłyszałam, że Nala ma młode kilka razy do roku i nigdy żadne nie przeżywają. Plany co do malucha były różne, jednak koniec końców postanowiłam, aby choć raz Nala miała szansę wychować dzieciaka do samodzielności. Negocjowałam z mieszkańcami zabranie kocic z maluchami i obiecałam odwiezienie matek po sterylizacji. Były opory – „bo się to przecież nie opłaca”.

W końcu otrzymałam zgodę, że mogę brać i niech nie wracają wcale. Domyślam się, że chodziło o to, iż "po sterylizacji to już z nich nic nie będzie, pewnie nie będą łowne" - to jeszcze bardzo często panujące przekonanie. Kocice okazały się bardzo miłe i po odchowaniu dzieci będą szukać nowych domów.

Nala z Szogunem z braku miejsc w lecznicy trafili do klatki kennelowej w moim domu, gdzie przebywa bardzo dużo kotów. Niestety panują tutaj warunki schroniskowe, które są bardzo niebezpieczne dla takiego malucha. Strach jest ogromny, ale sytuację ratuje trochę to, że maluch mieszka z matką, która go karmi i póki co przez kilka następnych tygodni będzie miał jeszcze jej przeciwciała chroniące go przed potencjalnymi wirusami.

Do tego przy tylu kotach nie wiadomo jak by się zachowały w stosunku do malca. Nala z Szogunem od razu przeszli wizytę u weterynarza – okazało się, że kocica nie ma ani jednego zęba – w zasadzie nie ma nawet śladu, aby kiedykolwiek miała zęby – stąd wnioskuję, że nie jest już najmłodsza, chociaż wygląda bardzo dobrze. Oczywiście nie znam płci Szoguna, bo jest za mały.

Strasznie boję się o jego życie, bo przy tylu kotach w domu nie mam możliwości, aby wszystkie były wolne od wirusa panleukopenii – któryś jest nosicielem na pewno, a to choroba w zasadzie niedająca szans kociakom.

Gdy maluch skończy 6 tygodni będę profilaktycznie fpodawać mu surowicę, aż do czasu kiedy będzie można go zaszczepić.

Bardzo proszę o wsparcie dla Nali i Szoguna.