Na utrzymanie i socjalizację Patysia

Mam 10 lat, chyba tyle, choć naprawdę nikt nie wie. Jestem kłębkiem strachu. Boję się ludzi, bo nic mnie od nich dobrego nie spotkało. Tylko bicie i krzyki. Do dziś zrywam się w nocy ze snu i przerażony próbuję uciekać. Wciskam się w kąt i zamykam oczy, czekając na cios. Chociaż nikt mnie teraz nie bije, ten koszmar codziennie wraca.

Ludzie próbują mnie do siebie przekonać. Nie potrafię im jednak zaufać. Zwijam się w kłębek i udaję, że mnie nie ma. Byłem w schronisku, jednak nikt się mną nie interesował. Teraz mam swoje miejsce, miskę i koc. Tylko boje się ludzi, jak mam ponownie im zaufać?

Patyś jest pod naszą opieką już rok. Kiedy przyjechał, bał się wszystkiego - wyciągniętej dłoni, szybszego ruchu, głosu - nawet troszkę podniesionego. Kiedy się do niego podchodziło, uciekał w kąt i próbował się schować. Dopiero po około 8 miesiącach pozwolił się pogłaskać. Dziś z niepewnością podchodzi do człowieka. Widać, że chce się przytulić, jednak za bardzo się boi…

Patyś przebywa w hoteliku. Zbieramy na jego utrzymanie i socjalizację. Prosimy o wsparcie w walce o normalne życie Patysia. Ten psiak przeszedł w życiu straszne chwile, ludzie kojarzą mu się tylko z bólem, jego całego wypełnia strach.