Skrajne zagłodzenie, znieczulica urzędników i mały Jeżyk w nierównej walce o życie

Parę dni temu poproszono nas o pomoc w zabezpieczeniu i przygotowaniu małej suczki do adopcji, która od ponad czterech miesięcy przebywała zamknięta w obskurnym kojcu, gdzieś w przechowalni w jakiejś wsi.

Gdy wolontariuszka pojechała wczoraj po psinę, była w szoku. Warunki, w których pies żył przez ponad 4 miesiące, po prostu nie mieszczą się w głowie. Wyciągnęła bidaka, na którym można policzyć każdą kosteczkę. Strach go było wziąć na ręce, żeby mu nie zrobić krzywdy! Pies został zagłodzony!

Skrajnie zagłodzony! Łysa skóra z ranami opięta na wystających kościach, waga 4 kg! Szyjkę można objąć wokół palcami...  W śmierdzących kołtunach, oblepiony pchłami.

A do tego suczka okazała się pieskiem! Urzędnik wręczył dumnie książeczkę wystawioną przez miejscowego weterynarza, w której wpisana była płeć - suka. Na stwierdzenie wolontariuszki, że przecież to jest piesek, wielkie zdziwienie: "a skąd Pani to wie?" Ma przecież ma siusiaka! Milczenie...

W tej sytuacji jest oczywiste, że książeczki i wpisów w niej nie traktujemy poważnie. Możemy się jedynie domyślać, z jakiego powodu popełniono błąd. Zdjęcia poniżej to kojec Jeżyka w gminnej przechowalni.

Jeżyk przyjechał od razu do kliniki, zrobiono mu natychmiast badania diagnostyczne, które potwierdziły skrajne zagłodzenie i wycieńczenie organizmu. Musi mieć jeszcze kolejne badania, ale na razie przede wszystkim należy go powoli odżywiać, by zaczął odzyskiwać ciałko. Musieliśmy go również ogolić, by pozbawić go posklejanych kudłów i ulżyć jego skórze. Jeżyk ma około 7 miesięcy, to jeszcze dzieciak. Jak pomyślimy, że trafił do przechowalni, jako maleńki bezbronny szczeniaczek, to pęka nam serce...

Prosimy o pomoc dla malucha, by mógł zacząć nowe, lepsze życie. Dość już cierpień!