Proszę, nie wyrzucaj mnie...

O to właśnie błagała Drobinka, gdy ją znalazłam - przerażoną, chudą, poranioną, głodną... Nie chciała znów przeżywać koszmaru. Nie chciała znów się bać. Nie chciała znów jeść śmieci. Ta kotka dwa dni zwracała folię aluminiową i kości, które zjadła z rozpaczy i w przypływie głodu!

Ludzie, pomyślcie dwa razy zanim przygarniecie kota. Nie miejcie pretensji do ludzi, którzy wyadoptowują koty i chcą sprawdzić jak zadbacie o nowe zwierzątko. Coś takiego jak tragedia Drobci nie powinno w ogóle mieć miejsca! A niestety się wydarzyło.

Drobcia dochodzi do siebie, pięknie je, powoli odzyskuje masę, jej rany na szyi są już prawie niewidoczne, kocha się tulić do ludzi. Bardzo prosimy o udostępnianie i wsparcie finansowe. Nasz dom tymczasowy utrzymuje się głównie z  własnych środków, co nie jest łatwe przy takiej ilości kotów, którymi się zajmujemy. Możemy śmiało nazwać się najliczniejszym domem tymczasowym w Poznaniu.

Drobinka wymaga sporej ilości jedzenia i opieki weterynaryjnej. Będziemy wdzięczni za każdą pomoc.