Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Nie masz jeszcze konta na RatujemyZwierzaki.pl?
Max nie żyje. Taką wiadomość przekazujemy od Ewa Jarosławska z Bernardyn Fundacja Zwierząt Skrzywdzonych:
"Dzisiaj 27-11-2022 wczesnym rankiem kilka minut po 7 został uśpiony Max. Ok 6 nad ranem dostał u mnie w domu ataku padaczkowego, z którego nie byłam w stanie samodzielnie go wyprowadzić. Został przeniesiony drgający do samochodu i natychmiast przewieziony do całodobowej Kliniki Braci Mniejszych w Konstantynowie Łódzkim. Tam udało się lekarzowi przerwać atak, ale pies pozostał nieprzytomny. Z uwagi na wiek (13 lat), niepełnosprawność (paraliż obydwu kończyn tylnych), nietrzymanie moczu i kału oraz nadal utrzymującą się odleżynę na tylnym prawym biodrze, wątpliwe dalsze rokowania, konieczność pozostawienia w szpitalu w przypadku próby diagnostyki przyczyn, konieczność wykonania wielu badań, m.in. tomograf w narkozie, przy psie, który nie rozumie, wykazuje agresję do obcych i nie wiadomo w jakim stopniu atak uszkodził mózg i czy odzyska przytomność - podjęłam po konsultacji z lekarzem decyzję o eutanazji.
Nie wiem co było przyczyną padaczki. Być może wcześniej ją miał. Jest mi smutno i w domu jest pustka. Max był u mnie od 22 października i opieka nad nim pochłaniała większość dnia. Teraz wszędzie widzę jego rzeczy: wózek, pieluchy, podkłady, legowiska, maty żelujące itd.. tylko psa już nie ma."
No i tyle. Maks w ostatnich dwóch miesiącach swego życia zaznał opieki, pielęgnacji, uwagi i miłości jakiej nie miał nigdy wcześniej.
Całodobowej i kompleksowej. Dziś wykręcił nam numer. Widać uznał, że może i powinien już odejść, choć nie uzgodnił tego z nami niestety. I znowu łzy i znowu smutek i znowu żal. Dlaczego tak krótko ?
Powiedzieć Ewa Jarosławska za to co robiła przez ostatni miesiąc dla Maksa to za mało. Ewcia dzięki
Dziękujemy wszystkim darczyńcom za wspieranie Maksia. Zaopatrywaliśmy staruszka w niezbędne akcesoria do samego końca.........Zbiórkę oczywiście zamykamy.
Żegnaj Maksiu....................
Publikując post o cierpiącym Aleksie, który cztery dni leżał w komórce czekając na śmierć, nie spodziewaliśmy się takiej lawiny zgłoszeń...
Wśród nich jedno, czołgający się i piszczący z bólu starszy psiak w jednej z podzielonogórskich wsi. Na miejsce jadą inspektorki z naszej i najbliższej zaprzyjaźnionej organizacji. Okazuje się, że psiak ma 13 lat, nie chodzi od kilku miesięcy, czołga się, mieszka w komórce na podwórzu... Jakimś cudem nie jest na łańcuchu. Nie wiemy, dlaczego pies ciągnie za sobą tylne łapki. Ale możemy się domyślać, że nastąpiło porażenie i problem tkwi w kręgosłupie. Jest pogodnym, wesołym, bardzo łagodnym starszym psem spragnionym kontaktu z człowiekiem.
Wiemy jedno... że nadchodząca zima będzie dla niego ostatnią, mieszkając na dworze nie będzie miał możliwości ogrzania się, bezwładne kończyny mogą ulec odmrożeniu, już i tak są mocno poobdzierane. Właścicielka - starsza kobieta, nie radzi sobie z opieką nad chorym i niepełnosprawnym psiakiem. Nie udzialiła mu pomocy na czas. Szukamy dla niego miejsca. W ciągu dwóch dni wykonujemy kilkadziesiąt telefonów do organizacji w całym kraju, wysyłamy zdjęcia, filmy.
Na nasz apel odpowiada niezawodna Fundacja Zwierząt Skrzywdzonych Bernardyn - to finalnie tam trafi psiak. Dziś jest już bezpieczny i wolny od bólu. Został zabrany do Kliniki Weterynaryjnej, w której przejdzie wszystkie badania, które mają dać odpowiedź na pytanie, czy jesteśmy w stanie mu pomóc znów stanąć na cztery łapy.
Pobyt w lecznicy, leki i transport do nowego domu to dla nas ogromny wydatek jednak nie mogliśmy go tam zostawić... Od momentu przyjazdu do Fundacji Bernardyn to Fundacja przejmie koszty utrzymania i leczenia psa.
Laden...
