Umierała w milczeniu...

Była najstarszą kotką w wolno żyjącym stadzie. Przestała już sobie radzić ze zdobywaniem pożywienia, a każda kolejna choroba nadmiernie obciążała organizm. Chuda, poraniona, zarobaczona, zapchlona, z rozwijającą się chorobą dziąseł została przez nas złapana w lutym 2014 roku.

Pierwsze tygodnie upłynęły pod znakiem intensywnego leczenia, żeby jak najszybciej można było Sreberko wysterylizować. Kiedy w końcu po tym czasie opuściła klatkę - zaszyła się pod kanapą i przez kolejne dwa miesiące wychodziła jedynie nocą. Któregoś dnia, zupełnie niespodziewanie, wyszła w środku dnia z podniesionym ogonem, głośno mrucząc, i podbiegła do miski. Chwilę później zaczęła głośno domagać się głaskania!

Tak w skrócie wyglądał proces oswajania się Sreberka z dwunożnymi opiekunami. W stosunku do obcych jeszcze przez około rok była bardzo nieufna. Wolała schować się w bezpiecznym miejscu, jak tylko w domu pojawiał się ktoś nieznajomy. Wychodziła wiele godzin później... Pokazało nam to, jak bardzo czuje się zagrożona ze strony człowieka.

Łagodna w stosunku do innych kotów, dziś już spokojna, a nawet domagająca się pieszczot. Dawno już wyleczona z "zaległych" chorób, jednak zmagająca się z aktualnymi problemami. Bo Sreberko ma około 15 lat. To bardzo dzielna starsza Pani, o pomoc dla której z całego serca prosimy!