Nie pozwólmy im zgasnąć...

Nie mieliśmy  dzieciństwa. Liść zamiast piłeczki, kamień zamiast poduszeczki – ciężkie jest życie bezdomnego malucha. Widzieliśmy, jak umierają nasi braciszkowie. Jak pies zagryza mamę. Jak starutka kocica umiera z głodu. Widzieliśmy za dużo! Na wsi nikt nie przejmuje się śmiercią kotów. Jesteśmy coraz słabsi, mali, bezradni, chorzy. 

Wypłoszki zostały znalezione przez cudowną p. Kasię na jednej z podlaskich wsi. Drobniutkie kostki ukryte pod  sfilcowanym futerkiem. Zaropiałe oczy patrzące bez nadziei. Chłopcy są odwodnieni, mają biegunkę, rany po odparzeniach, katar. W płucach im gra. Jeden z nich stracił oczko.

Ale czepiają się życia wszystkimi pazurkami. Bardzo chcą być tulone. Obłędnie mruczą.
Bardzo chcą zobaczyć wiosnę. Czy dostaną swoją szansę?