Puszki dla Gucia na ostatnią drogę

Gustaw to staruszek. Jego dotychczasowe życie to łańcuch i resztki z gospodarskiego stołu, potem schronisko - zimny kojec i beton a od 11.09.2018 Azyl. 

Gustaw na początku pobytu w Azylu bardzo się rozruszał, pokochał codzienne spacerki po lesie. Często spacerował po trawiastym wybiegu. Wydawało się, że idzie ku lepszemu.

Ale przyszedł listopadowy  dzień. Gustaw wyraźnie osłabł. Jego cienkie nogi już nie są sprawne. Ma problemy z chodzeniem. Jedynie co ma, to apetyt na puszki. Cieszy się siedząc w ogromnej budzie pełnej słomy jak dziecko. Je z ogromnm apetytem.

Dlatego bardzo Państwa proszę o sprawienie radości Guciowi. Puszki go uszczęśliwiają. Dopóki ma apetyt bedzie dostawał to, co najlepsze właśnie dlatego, że  całe jego życie to  chleb z wodą i kości.