Utracone kocie dzieciństwo... Kocięta, którym matkę zagryzły psy...

Późny letni wieczór, ostatnie prace domowe, karmienie kociaków, podawanie leków, sprzątanie kuwet... Wolontariuszka bierze głęboki oddech myśląc - wreszcie koniec prac na dzisiaj, wreszcie można się położyć i odpocząć. I nagle słyszy w oddali płacz małego kociaka. Już wie, że wieczór nie skończy się tak, jak chciała. Już wie, że za chwilę usłyszy o kolejnym dramacie lub będzie jego świadkiem.

Idzie do furtki, przy której zatrzymała się młoda kobieta. Płacz kociaka słychać coraz głośniej. Wolontariuszka podchodzi i widzi wczepione z całych sił w ubranie kobiety kocie maleństwo. Kobiecie płyną łzy po policzkach...

"Proszę go uratować. To chyba dziewczynka. Jest ich jeszcze trzy. Mamę na ich oczach zagryzły psy sąsiada. To już nie pierwszy ich łup. Właściciele nie reagują, psy chodzą luzem, zagryzają wszystko, co napotkają po drodze. To była bezdomna kotka, urodziła w zabudowaniach gospodarczych opuszczonego domu. Policja nic nie jest w stanie zrobić."

Wolontariuszka zabiera maluszka, a kobiecie przekazuje klatkę, żeby łapała pozostałe malce. Akcja trwa całą noc, ale udaje się - wszystkie maluszki zostają złapane i zabezpieczone.

Kiedyś ktoś napisał, że "to, co najpiękniejsze, odchodzi najszybciej..." Te kociaki mogły być nadal szczęśliwe ze swoją mamą. Mogły cieszyć się zabawą, czuć się bezpiecznie i beztrosko. Bo takie powinno być dzieciństwo. Niestety przez nieodpowiedzialność i ignorancję ludzkiej istoty utraciły to bezpowrotnie.

Ponieważ nie mamy wolnej izolatki maluszki musiały trafić do pokoju, w którym w kwietniu mieliśmy herpeswirusa. Mimo dezynfekcji musimy się liczyć z tym, że mogą zachorować, bo nie są jedynymi kotami w tym pomieszczeniu. Te maleństwa nie mają nawet 6 tygodni, nie potrafią jeszcze jeść z miseczki. Po zabraniu od matki odporność zacznie im spadać bardzo szybko, dlatego musimy błyskawicznie ją podnosić. Potrzebujemy Zylexisu. Ale żeby to miało sens, to każdy malec musi dostać 3 dawki. Koszt jednej - 50 zł, czyli 150 zł dla jednego kota. A jest ich cztery. Maluszki zostały już odpchlone, ale czeka je jeszcze odrobaczenie i walka ze świerzbem usznym, bo oczywiście go mają. Na razie są karmione, ale uczymy je powoli jeść - chcemy im zapewnić dobre wyżywienie, żeby nabierały sił i zdrowo rosły - bo tylko to da im szansę na domy w przyszłości.

Ale przy zadłużeniu, które mamy, nie stać nas na to wszystko. Ale jak to mówią - w grupie siła... I choć ostatnio słyszymy często, że niektóre z instytucji nazywają nas żebrakami, to nie przejmujemy się tym. Swoje zaskórniaki już wydaliśmy na ratowanie kotów - zostało nam żebranie. I bardzo nas cieszy, że wciąż jest tyle dobrych ludzi, którzy nas cenią za to co robimy i chętnie pomagają.

I za to Wam dziękujemy :)