Trójłapek Martin - obiecaliśmy mu maj...

Oto Martin. Oto jego trzy łapki. Oto jego historia.

W 2013 został ranny w wypadku samochodowym pod Zaporożem. Jego łapa była w tragicznym stanie, dosłownie zwisała pogruchotana. W klinice łapkę mu amputowano. Po operacji Martin trafił do schroniska w Połtawie... I już tam został. Dacie wiarę? Przez 9 lat był niewidzialny. Zero rehabilitacji, zero leczenia, zero miłości. Co więcej - schronisko, które w 2013 było jeszcze w dobrym stanie, w pewnym momencie bardzo podupadło... Właściciele zamienili azyl w koszmar 😠

Jak piszą aktywiści, którzy przez te wszystkie lata na próżno szukali Martinowi domu, pies żył w strasznych warunkach. Za schronienie służyła mu rupieciarnia, spał na twardych paletach, gdzie biegały ogromne szczury, jadł śmieci...

Ale wyciągnęliśmy go stamtąd! Ukraińscy wolontariusze w styczniu tego roku przetransportowali go do Lwowa, a my zabraliśmy Martina wraz z innymi psiakami do Ekostraży, do Wrocławia.

Wiozłam go z przodu, przy nogach, bo nie starczyło nam klatek. Spał spokojnie, budził się tylko po to, by spojrzeć mi w oczy. Wtulał swój pysk w moje kolana... Był taki ufny! Nie miałam wyboru, od razu zabrałam go do siebie, do domu. 🥺

Przez ostatnie trzy miesiące Martin zaznał opieki, miłości, pełnego brzucha. Zaczął machać ogonem, nauczył się, do czego służy spacer (w schronisku głównie leżał), odkrył przyjemność drapanka i spania na wygodnym legowisku oraz kanapie ☺️ Zyskał psią przyszywaną siostrę, której codziennie rano dawał buziaki przed wyjściem - ona cierpliwie za to czekała na niego na spacerach. Otrzymał też opiekę weterynaryjną, diagnostykę (w tym RTG łap, bioder i kręgosłupa, echo serca, badania krwi, kału, stomatologa), terminy na zabiegi.

Obiecałam Martinowi maj. Powietrze pachnące kwitnącymi drzewami, słońce niezbyt gorące i wysoką trawę, w której będziemy leniuchować. Powiedziałam mu, że będzie szczekał z radości, turlał się w tej trawie i zaczepiał mnie do miziania, a obok nas Klara jak zwykle będzie walczyć z wężem, znaczy z kijaszkiem. Obiecałam, że będzie nam ciepło, spokojnie, bezboleśnie. 

Boję się jednak, że maj nie przyjdzie. 😔 Martin w ostatnich dniach czuje się gorzej. Płacze z bólu przy wstawaniu i w nocy, rozjeżdżają mu się nogi, ledwo chodzi. Przed nami trochę wyzwań: tomografia komputerowa z iniekcją nadoponową leku już w środę (to pierwsze jego znieczulenie), potem konsultacja ortopedyczna, operacja nogi, usuwanie zębów. Walczymy z niedoczynnością tarczycy, z bólami kręgosłupa, zespołem końskiego ogona, plączącymi się nogami po Gabapentynie, z rosnącym smutkiem i dezorientacją w psich oczach. 

Są takie zwyrodnienia, wynik wieloletnich zaniedbań, których naprawić się już nie da. Ale wiemy, że można jeszcze zawalczyć o fajną, bezbolesną i komfortową starość po tych 9 latach upodlenia...

Chcemy zobaczyć jeszcze ten martinkowy głupkowaty wyraz pyska, gdy jest mu wesoło i iskrę w spojrzeniu. Zobaczyć, jak znów macha ogonem, wysoko trzyma głowę i zaczepia Klarę do zabawy. Usłyszeć znów, jak szczeka. Nie szczekał już od tygodnia... 😔😔😔

Proszę, trzymajcie kciuki za niego i za nasz wymarzony maj. Pomóżcie sprawić, by nadszedł... 🙏

Na ten moment zbieramy na:
- tomografię komputerową z iniekcją nadoponową kwasu hialuronowego 2300 PLN
- opłacenie wizyt i konsultacji: ortopeda, neurolog ok. 400 PLN 
- badania krwi - wciąż powtarzamy, by dospasować dawki leku, 
- leki: Forthyron (tarczyca), Gabapentyna (przeciwbólowe), Synoquin (stawy), suplementy na stawy... ok. 400 zł / msc
- operację zerwanego wiązadła krzyżowego - 4000 zł
- operację stomatologiczną - 1300 PLN
- ewentualną rehabilitację,
- legowisko ortopedyczne oraz nosidła,
- maty antypoślizgowe.

Dziękuję za każdą wpłatę 🙏

Marta, opiekunka Martina, wolontariuszka Ekostraży