Wyszycie cewki moczowej u kociaka 😔

Nie będziemy owijać w bawełnę. Nasz  dwumiesięczny Raviolli miał już jedną zbiórkę, na całe dla nas szczęście, zakończyła się ona sukcesem. Byliśmy szczęśliwi, czując się bezpiecznie, że opłacimy konsultację chirurgiczną i ewentualnie zabieg korekcyjny. 

Wiedzieliśmy, że nie jest dobrze - w końcu dlatego nasza Pani weterynarz skierowała nas do chirurga. Jednak po pierwszej konsultacji już wiedzieliśmy, że jest dużo gorzej, niż wszyscy się spodziewaliśmy. Dostaliśmy leki, aby zeszła opuchlizna i badania były mniej bolesne. Umówiliśmy się na kolejną wizytę i nie dotrwaliśmy do niej.

A teraz do sedna. 

Maluchy jako 1,5 tygodniowe kociaki, zostały sierotami, mama do nich nie wróciła. Kocie sieroty mają ogromną potrzebę ssania, której nie zastąpi żadna butelka. Brat Raviolli znalazł rozwiązanie na swoje potrzeby - przyrodzenie brata. W końcu kształtem przypomina sutek matki... 

Przez intensywne ssanie, mały zrobił ranę na ujściu cewki moczowej brata. Rana próbowała się zrosnąć, prowadząc do powstania stulejki. Mocz zbierał się pod skórą, doprowadzając do martwicy komórek, wewnątrz układu moczowego, a także cofając się do nerek. 

Dwa dni przed planowaną wizytą, Raviolli zatkał się totalnie i w biegu dzwoniliśmy do chirurga (który jest w innym mieście), prosząc o jak najszybsze przyjęcie nas. Zostaliśmy przyjęci jeszcze tego samego dnia. Chirurg, po wstępnym rozpoznaniu sprawy zdecydował się na znieczulenie oraz zabieg, dokonując wysunięcia prącia na wierzch. Znakomita reakcja i praca doktora, pozwoliła małemu Raviolli na wydalanie moczu

Kociak obecnie ma szwy i dochodzi do siebie.

Niestety najprawdopodobniej, jest to zabieg przejściowy. Są małe szanse, że teraz sprawa się unormuje. 

Rokowania doktora są takie, że po osiągnięciu minimalnej dojrzałości płciowej przez kociaka (za 2-4 miesiące, obecnie ma raptem 2), konieczny będzie zabieg usunięcia prącia i 'zbudowania' ujścia moczu od nowa. Innymi słowy, z samca, będzie trzeba zrobić 'samiczkę' (bardzo to uproszczając).

To bardzo poważny zabieg. To małe ciałko przeszło już tak wiele, a jeszcze wiele przed nim. 

Otaczamy go wyjątkową opieką. Mały ma zapewniony dom tymczasowy, na tak długo jak będzie to konieczne. Cały czas jest pod stałą kontrolą. Robimy co możemy, by pomóc mu i ograniczyć jego cierpienie. 

Zbiórka była i szybko się zmyła z konta naszej organizacji. Wydatki związane z Raviolli są tylko coraz większe, dlatego nieśmiało i z obawą tworzymy drugą zbiórkę, wiedząc już (mamy nadzieję, że na 100%), na czym stoimy. Prosimy o choćby symboliczne wpłaty, aby ta skarbonka wypleniła się szansą na lepsze życie dla Raviolli.