Nie mamy nic... Przyjęliśmy je wbrew rozumowi, ale za głosem serca

Wczoraj wieczorem zapadła decyzja - nie możemy przyjąć żadnego psa. Jedzenia wystarczy może na tydzień dla 72 dorosłych psów, 11 szczeniaków i 16 kotów. Brakuje po prostu wszystkiego, podkładów, gryzaków, zabawek, wiader, środków odrobaczających, odpchleń, koców, kołder, ręczników materiałowych i papierowych - wszystko się kończy Dramat... Jedziemy na oparach.

Licząc na cud wstawiliśmy post z prośbą do Was. A tu kuźwa z rana niespodzianka - SMS: dwa maleńkie szczeniaki leżą pod lasem. Nikt nie zabezpieczył... Wiele osób zapewne widziało, ale kuźwa nie pomógł nikt tym psim dzieciom. Co tam, że niedziela, że sama w domu z małym dzieckiem. Dzieciaka ubrałam i jedziemy... Już z daleka było widać dwie maleńkie kulki przytulone do siebie na skraju drogi. Bidulki jak zobaczyły auto, od razu zerwały się i biegły w moja stronę. Pewnie myślały, że Pan wrócił... Gdy siedzieliśmy już w aucie, łzy z nerwów zaczęły mi same cieknąć po policzku.

Jestem twarda, ale bez Waszej pomocy po prostu nie damy rady. Mam dość. Proszę, nie zostawiajcie nas z tym samych. Małe ciałka tych dzieciaków zjadają robaki od wewnątrz i od zewnątrz. Trzeba je przebadać, odrobaczyć, odpchlić, zaszczepić, zaczipować. Ten szczurzy ogonek te nas martwi - musimy zrobić im pełną diagnostykę oraz zakupić potrzebne dla szczeniąt rzeczy...