Pętelka jest u nas już od kilku dni, a dziś zaprowadziłem ją już do reszty stada osiołków.

Pętelka stoi na dworze, na tyłach zabudowań, przywiązana przy stercie starych palet. Dlaczego akurat tu? Dlaczego nie w oborze czy wewnątrz jednej z licznych szop handlarza? Nie mam pojęcia. Noce i poranki są już naprawdę zimne. Unieruchomiona tu Pętelka nie ma nawet możliwości, żeby schronić się przed wiatrem i chłodem. Logika handlarza koni rzeźnych jest dla mnie często zupełnie niezrozumiała.

Kiedy podchodzę bliżej, Pętelka spogląda wprost na mnie, a w jej ciemnych, wielkich oczach widzę tylko smutek. Tak głęboki, tak dojmujący smutek, że aż przechodzi mnie dreszcz. Pętelka wygląda, jakby całą noc płakała. Tak, wiem. Osiołki nie płaczą…

Nie bardzo wiem, co mogę zrobić dla Pętelki, żeby ten smutek choć trochę ukoić. Dlatego tylko głaszczę ją po szyi i głowie i cichym głosem mówię, że wszystko będzie dobrze. Ale Pętelka chyba mi nie wierzy, bo wyraz jej oczu się nie zmienia. Jak może być dobrze, skoro wyrzucili ją z domu i już jej nie chcą? Skoro przywieźli ją do tego strasznego człowieka, który ją tu uwiązał i zostawił?

A Pętelka jeszcze nie wie, że to jeszcze nie koniec. To dopiero początek. Jutro z rana biedna Pętelka ma jechać do rzeźni.

Handlarz zgadza się odsprzedać Pętelkę, jeśli dziś do wieczora wpłacę mu 1400 złotych zaliczki. To bardzo duża kwota do uzbierania w ciągu jednego dnia, ale handlarz nie chce nawet słyszeć o mniejszej. Za to udaje mi się go uprosić, żeby odwiązał stąd Pętelkę i zaprowadził ją do obory, gdzie przynajmniej będzie miała trochę cieplej.

Mamy mało czasu. Bardzo Was proszę o pomoc dla Pętelki.

W kwotę wliczony jest wykup, transport, diagnostyka i weterynarz oraz kowal i miesiąc utrzymania. 

Jeśli masz jakieś pytania, zadzwoń Marek: (+48) 502 064 387. 

Zobacz więcej na www.razemdlazwierząt.pl