Dokarmia je starsza, schorowana emerytka, która sama żyje bardzo skromnie. Pilnie potrzebna pomoc

Koty wolnożyjące. Ktoś by powiedział: koty jakich wiele. Mieszkają na jednym z poznańskich kompleksów ogrodów działkowych. Dokładnie nie wiadomo ile ich jest. Dość, że każdego dnia podczas karmienia pojawia się ich kilkanaście. To te najbardziej oswojone, które codziennie czekają, aż ich miseczki napełnią się jedzeniem.

Na działkach są także "dzikusy". Czasem trudno je nawet dostrzec. Zwykle kryją się w chaszczach, czekając, aż człowiek oddali się na odległość, która da im poczucie bezpieczeństwa. Chwilę później zakradają się do pomieszczenia, w którym wykładana jest karma. Wiedzą dobrze, gdzie to jest. One też liczą na swoją porcję. Latem da się tu jakoś żyć...

Najgorsze są jednak zimy. Gdy działki pustoszeją trudno o jedzenie. Nikt nie przyniesie resztek z obiadu i nikt nie podzieli się mięsem z grilla. Nikt też specjalnie nie martwi się losem kotów. Wyjątkiem jest Pani Krystyna, która każdego dnia dojeżdża spoza Poznania, by nakarmić swoich podopiecznych. Niska emerytura, kłopoty zdrowotne i koszt dojazdów to tylko niektóre zmartwienia, z którymi boryka się na co dzień. Zdarzały się już takie dni, że koty jadły wyłącznie ciepły makaron, bo tylko na tyle wystarczyło...

Bardzo chcielibyśmy pomóc, bo opieka nad kotami to nie tylko karmienie, ale także koszt zakupu środków odrobaczających, spray'u przeciw kleszczom, które o tej porze roku szczególnie mocno dokuczają, czy leku dla podopiecznego, który ostatnio ma problemy z okiem i dostaje antybiotyk w jedzeniu.

To także radzenie sobie z niechęcią ze strony części działkowców, którzy najchętniej pozbyliby się kotów. Pomagamy i bardzo prosimy o wsparcie. Będziemy wdzięczni za każdą ofiarowaną kwotę. Dobro powraca!