Gra ze śmiercią

Starość, straszne słowo i dla ludzi i dla psów. Szczególnie tych bezdomnych, porzuconych, takich jak on. Jeśli mają gram szczęścia ktoś je wypatrzy w kącie kojca, albo w budzie pomiędzy innymi psami.

On miał, Rubinek został dostrzeżony, on i jego kolega Jerzyk, z kojca schroniskowego trafili do hotelu dla psów, zamieszkali w domu i w końcu byli kochani. Można by powiedzieć, że to szczęśliwy koniec, że już jest dobrze - nic bardziej mylnego. Wszyscy, którzy wtedy wołali, ratujcie, pomożemy, zapomnieli o chłopakach. Dziadzie zostały zapomniane, bez środków do życia.

A ona czekała, podstępna, zła, starość i choroby jakie ze sobą niesie. No i dopadła Rubinka i Jerzyka, zaczęli chorować, obaj na serduszka, niedomykalność zastawki.

Jureczek był długo leczony, ale jego serce się poddało, Rubinek stracił najlepszego przyjaciela.

On sam choruje, też ma niedomykalność zastawki, już 4 razy miał zalane płuca i kiedy nam się wydaje, że on już nie da rady, Rubinek się podnosi i zaczyna żyć na nowo. Mimo tego, że jest chory ma apetyt, niestety bardzo schudł, choć bardzo lubi jedzenie.

Każdego dnia ten mały wojownik podnosi się i zaczyna życie, każdego dnia od nowa. Powiecie, a może lepiej dać mu odejść, tylko jak zabić psa, który każdego dnia pokazuje, jak bardzo chce żyć, który człapie po ogrodzie i choć niewidomy i czasem na coś wpadnie, człapie jak konik i zawsze jego człapanie zaprowadza go do człowieka, zawsze przytula swoją głowę do nóg człowieka i mocno się wtula.

Nie można go zostawić samego z tą walką, trzeba go wspierać i walczyć z nim. Prosimy was o pomoc dla Rubinka, niech nie będzie w tej walce samotny.