Wskrześmy Hektora

Hektor. Ucieleśnienie bohaterstwa i wierności, porzucony u bram schroniska jak sponiewierane zwłoki pod murami mitycznej Troi. Tak mogliśmy dotychczas o nim myśleć.


Jednak Hektor jest ponad to. Nie spotkaliśmy w swoim życiu jeszcze takiego wojownika. W swoim życiowym dramacie przeszedł już tyle, że jego obecna sytuacja wydaje się mu niczym bajka. Choć schroniskowe warunki nie są nigdy szczytem doskonałości, on uznaje je za luksus. Szczytem szczęścia Hektora jest obecnie jedynie bliskość człowieka i to wyraźnie manifestuje. Schronisko to obecnie dla niego jedyna ostoja poczucia wartości, zapewnienia odpowiedniej diety i leczenia.

Hektor trafił pod opiekę schroniska 23 marca tego roku, po tym jak został znaleziony na polach pod schroniskiem. Od pierwszego dnia podjęliśmy wraz ze Schroniskiem Orzechowce rozpaczliwą walkę o to, by przywrócić mu komfort życia, który został mu odebrany przez człowieka. Człowieka, który przez całe jego marne życie, za nic miał jego potrzeby, jego zdrowie a na koniec jego życia postanowił wyrzucić "zwłoki" tej kilkunastoletniej, wiernie służącej istoty w szczere pole. Te czyny zostaną rozliczone z tym panem już niebawem! Nie wiemy, jak się zakończy walka o sprawiedliwość dla naszego wojownika, ale wiemy jedno, obecne leczenie jego bólu jest dla nas priorytetem.

Jesteśmy już po szczegółowych badaniach. Hektor cierpi na zaawansowaną spondylozę spowodowaną najprawdopodobniej wrodzoną dysplazją, która w żaden sposób nie była nigdy leczona.


W jego ciele istnieje również wiele zmian zwyrodnieniowych i nowotworowych, których na chwilę obecną nie będziemy diagnozować w kierunku zmian złośliwych ze względu na wiek Hektora. Jest bardzo wychudzony, jego mięśnie zanikły. Stan uzębienia nie pozwala na spożywanie suchej karmy. Wspólnie z lekarzami podjęliśmy decyzję nad opieką paliatywną. Narażanie go w jego obecnym stanie na biopsje i narkozy byłoby czymś irracjonalnym. Chłopak jest tak bardzo żądny życia, że wierzymy w to, iż jeszcze nie raz nas zaskoczy.

Chcemy, by ta ostatnia prosta jego życia była dla niego ukojeniem i żeby mógł pocieszyć się bliskością i troską człowieka. Dlatego wraz ze Schroniskiem dla bezdomnych zwierząt w Orzechowcach otwieramy wspólną inicjatywę: Wskrześmy Hektora!