Aby wyrwać Zosię z objęć choroby...

Zosia pod opiekę fundacji trafiła jako maleńki, schorowany kociak. Mimo upływu czasu (Zosia jest obecnie półtoraroczną kotką) choroba się nie poddawała - za to zaczęliśmy się poddawać i my, i nasza Zosieńka...

Nie ma w żadnym z domów tymczasowych naszej fundacji drugiego takiego zwierzaka, który tyle razy odwiedziłby lecznicę, który byłby tyle razy diagnozowany i który przyjąłby tyle leków, co ona. Wielokrotnie wysyłany materiał na posiew wracał z adnotacją - nic nie znaleziono. Cały czas powtarzał się ten sam schemat - po delikatnej poprawie następowało ponowne pogorszenie. Powracał uporczywy, ropny katar, pojawiała się wysoka gorączka. I znowu: lecznica, badania, antybiotyki, środki odpornościowe, flora...

Aż w końcu pojawiła się szansa na wyrwanie Zosi z objęć paskudnej choroby…

Kosztowało to wiele i kotkę, i opiekunów, bo w momencie pojawienia się ropnej wydzieliny z nosa, lekarze nie kazali podawać kotce antybiotyku, a czekać. Czekać do momentu, aż wydzieliny będzie tak dużo, że spływać będzie z najgłębszych zakamarków zatok. I udało się - materiał został pobrany i tym razem wysłany do laboratorium do Niemiec. Po 10 dniach otrzymaliśmy wypis.

Wychodowano:

Staphylococcus felis metycylinooporny (zwany potocznie gronkowcem)

Moraxella sp.

Aż wierzyć się nie chciało, że każdy wcześniej wykonany posiew nic nie wykazał! Obie z wychodowanych bakterii były bardzo oporne na antybiotyki. Jedynym antybiotykiem, na jaki były wrażliwe, to był Linkomycyna ze Spectinomycyną. Pojawiła się jednak szansa na wytworzenie autoszczepionki i właśnie tą drogą poszliśmy. Nieważne już są koszty. Ważne, żeby Zosia w końcu odsapnęła i mogła oddychać pełnymi płucami.

Ponieważ koszty całościowego leczenia (wcześniej i teraz) są ogromne (już przekroczyliśmy 3000 zł), nie jesteśmy w stanie udźwignąć ich sami. Dlatego prosimy Was o pomoc. Będziemy wdzięczni za każdy grosik.