Finanse Lafarge charytatywnie

Pomagamy bo lubimy, pomagamy zwierzętom bo je kochamy!

Historia Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt w Celestynowie ma swój początek w Pruszkowie. Tam w 1958 r. powstało pierwsze społeczne schronisko dla bezdomnych zwierząt w Polsce. Od 1963 r. prowadzone było z pełnym poświęceniem i ofiarnością przez Państwa Helenę i Stanisława Falińskich. W związku z rozbudową Pruszkowa postanowiono przenieść schronisko do odziedziczonej po Pani Zofii Płachcińskiej posiadłości w Celestynowie. 29 grudnia 1971 r. rozpoczęła się przeprowadzka, która trwała trzy dni. Warunki były trudne, psy jechały w budach na przyczepach, a warszawskie schronisko gotowało karmę już dla Celestynowa i jeszcze do Pruszkowa, dowożąc ją i pracowników do pomocy. 31 grudnia 1971 r. wszystkie 130 psów było już w Celestynowie. W czerwcu 1972 r. schronisku oficjalnie nadano imię Adolfa Dygasińskiego polskiego pisarza, miłośnika zwierząt oraz członka Zarządu Głównego Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce.

Od początku istnienia schronisko przyjmowało psy najbardziej potrzebujące, wyrzucone, kalekie, ranne, a także po śmierci opiekunów zapewniając im bezpieczeństwo i sytość. Od początku również utrzymywało się dzięki ofiarności darczyńców i organizacjom zbiórek społecznych, oraz ze środków Zarządu Głównego TOZ w Polsce. Obecnie Schronisko jako jednostka terenowa Towarzystwa jest organizacją pożytku publicznego. Myślą przewodnią działalności placówki jest dobro zwierząt i zapewnienie im godnych warunków życia. W schronisku prężnie działa wolontariat, który zapewnia psom sobotnie spacery. Wolontariusze biorą udział w prowadzeniu akcji adopcyjnej i socjalizacji psów. Ze szczególną uwagą podchodzimy do adopcji zwierząt i znalezienia im po ciężkich przeżyciach bezpiecznej przystani u boku kochającego opiekuna. Nad stanem zdrowia naszych podopiecznych czuwa trzech lekarzy weterynarii, którzy mają w schronisku do dyspozycji gabinet lekarski, salę operacyjną i pooperacyjną. Schronisko od lat propaguje sterylizacje i kastracje zwierząt, co zapobiega szerzeniu się bezdomności na terenie przyległych gmin.

pozdrawiam, Weronika z Lafarge!