Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Nie masz jeszcze konta na RatujemyZwierzaki.pl?
W imieniu Hery dziękujemy za wsparcie. Dzięki Wam udało nam się opłacić ponad połowę faktur za jej leczenie.
A Hera pozdrawia z nowego domu
Nadziej umiera ostatnia. I my i Hera żyliśmy nadzieją, że będzie dobrze. I jest dobrze.
Hera już zdrowa, po zabiegu kastracji.
Do szczęścia brakuje nam już tylko nowego domu i zapłaty zaległości w lecznicy.
Stan Hery poprawił się chwilowo ale po dwóch dniach znowu zaczęła gorączkować :( Choć obawiamy się najgorszego nie tarcimy nadziei. Chcemy powalczyć o nią do końca ale do tego potrzebna też i Wasza pomoc. Nie zostawiajcie nas samych.
Hera, w mitologii greckiej była królową Olimpu, boginią niebios, patronką macierzyństwa, opiekunką małżeństwa, piękna i rodziny.
W "mitologii" zaściankowego człowieka została nędzną, wychudzoną królową zamkniętej klatki. Być może miała być patronką macierzyństwa i boginią płodności - tylko chyba człowiekowi coś nie wyszło. A piękno stało się koszmarną "brzydotą", bo życie w zamknięciu nie sprzyja ani urodzie, ani zdrowiu.
Kiedy zabieraliśmy ledwo stojącą na nogach Herę z mordowni, jaką zafundował jej człowiek, wierzyliśmy, że dobra opieka, dobre wyżywienie i spokój, spowodują, że kicia szybko dojdzie do siebie i znajdzie dom, w którym ktoś w końcu będzie ją traktował z szacunkiem i miłością. Wierzyliśmy, że przecież tyle już przeszła w życiu, że nie może być inaczej.
Ale stało się inaczej. Wycieńczony organizm Hery nie wytrzymał zmiany warunków. I choć były to lepsze warunki, jej organizm zaatakował paskudny i bardzo zjadliwy wirus. Być może nawet była nosicielem tego świństwa, które uaktywniło się w momencie kiedy miało już na czym żerować.
Kotka gorączkuje, przestała jeść, ma problemy z oddychaniem, bo z nosa wciąż leje się ropa. Wykonane wyniki badań ewidentnie wskazują na ostry stan zapalny w organizmie.
Robimy, co możemy, żeby ułatwić jej oddychanie, dokarmiamy, podajemy leki i preparaty odpornościowe. I choć na chwilę obecną efektów brak, nie poddajemy się. Będziemy walczyć do końca.
Życie nigdy jej nie oszczędzało. Ale my nadal żyjemy nadzieją, że Hera kiedyś będzie piękną boginią w kochającym domu.
Zapewne i ona żywi taką nadzieję i wdzięcznie wtulając się w człowieka, od którego przecież doznała tak wielu krzywd, wciąż czeka na lepsze dni. Być może gdyby mogła mówić, zacytowałaby fragment wiersza W. Waliszewskiej:
"... Wciąż czekam z miłością, by miłość twa przyszła
Nieważne czy w kwiatach, czy w złotych jest liściach.
By przyszła do drzwi mych zwyczajna i cicha.
Gdzie mogę cię znaleźć, wciąż szukam i pytam
I wokół cię wołam, bo szczęścia tak pragnę
I wierzę, że przyjdziesz, bo sercem cię znajdę..."
Oby się jej spełniło...
Ładuję...
