Idziemy na dno!

Toniemy, choć za oknem taka wspaniała pogoda. Z drżeniem ręki sięgamy po kolejne puszki z karmą, bo czy starczy?

Z wielkim strachem odbieramy telefony, bo wiemy, że nasze możliwości właśnie się skończyły, a kolejna prośba o pomoc, będzie musiała być odrzucona. Nie ma miejsc, nie ma środków, nie ma pomysłu jak wygrzebać się z bagna ciągle i ciągle rosnących kosztów.

Błagamy, błagamy o każdą złotówkę. Nie dla nas, ale dla zwierząt dla naszych podopiecznych. Lato i nagły wzrost kociaków pod opieką nas nie rozpieszcza, ale przecież nie możemy się poddać...