Są tak malusie, a już straciły mamę. Kartofelki proszą o szansę na życie.

W nocy przyjechały do nas bobaski. Miały beznadziejny start w życie, urodziły się na działkach, a ich mama zginęła. Zostały na świecie zupełnie same, choć nie mają jeszcze 2 tygodni. 

Takie maluszki bez ogromnego zaangażowania człowieka są skazane na śmierć. Co 3godziny trzeba je karmić, masować brzuszki by się załatwiły (również w nocy), dogrzewać, a że jest ich piątka, to jest tej pracy naprawdę sporo. 

Dzieciaczki były bez mamy długo, do tego przyjechały z miejsca gdzie jest wszystko, od białaczki i ponleukopenię. Trzy zatraciły odruch ssania, dwa ssają, ale u takich bobasów żołądki szybciutko się obkurczają i te dwa samodzielnie wypijają po 2ml. To stanowczo za mało. Karmimy więc strzykawką, a dwa z maluchów rozkarmiamy sondą. Dostały też trochę płynów podskórnie.

Na wszelki wypadek mamy pod ręką surowicę, choć na szczęście test na pp wyszedł ujemny. Natomiast biorąc pod uwagę, że takie dzieciaczki praktycznie nie mają odporności, musimy im pomóc, żeby zaraz nie przypałętało się jakieś choróbstwo. W takiej sytuacji maluszki zawsze dostają od nas po 5dawek zylexisu. Jednak przy 5 bobasach to koszt, który zmiecie nas z planszy (2000zł.). Pierwszą dawkę dostały już w nocy.

Bobaski miały wiele szczęścia, bo sporo ludzi zaangażowało się w ich ratowanie, za co wszystkim dziękuję. Szczególnie Panu Maciejowi, któremu chciało się jechać 2 godziny w jedną stronę i to w nocy, żeby maluchy mogły do nas dotrzeć. Piękne to jest.

Dzieciaczki zostały Kartofelkami k dostały imiona Kartofelek, Frytka, Pyza, Pyrka i Ziemniaczek.

Ogarniemy temat mleka i wszystkiego co im teraz potrzebne, ale błagam, pomóżcie nam, żebyśmy mogli zapewnić dzieciaczkom jak najzdrowszy start w życie.