Pamiętacie Kokosankę? Nowe wieści od kotki!

Kokosankę zobaczyłam przypadkiem. Leżała na chodniku w deszczowy dzień. Mokra, brudna i bardzo słaba. Ludzie, chowając się pod parasolami, przechodzili obok, omijali kotkę jakby była niewidzialna. Nie byłam w stanie przejść obojętnie, podeszłam bliżej i zamarłam. Na szyi Kokosanki jest ogromna rana, która wygląda jak dziura. Oprócz tego są z obu stron szyi Kokosanka ma wielkie, twarde guzy, a główka koteczki jest całkowicie łysa, pokryta odchodzącymi płatami skóry.

Spojrzenie Kokosanki na początku było nieruchome, odległe, jakby chciała zupełnie odciąć się od świata, ale kiedy tylko zobaczyła, że kucam przy niej i zwracam na nią uwagę, od razu zaczęła miauczeć do mnie, wyraźnie prosząc o pomoc. Widać, że oczekuje pomocy od człowieka. Pewnie jest kolejnym kotem, który miał kiedyś dom, ale znudził się i został wyrzucony na ulicę… Nie mam pojęcia co stało się Kokosance, ale widzę jak bardzo cierpi. Głaszczę kotkę uspokajająco. Jest tak przeraźliwie chuda, że pod palcami czuję cały jej szkielet. 

Nie wiem co zrobić. W klinice mam nadal niezapłacone rachunki za leczenie innych bezdomnych kotów, ale nie jestem w stanie jej tak zostawić, chorej, cierpiącej, mokrej od deszczu i samotnej. Wiem, że jeśli Kokosanka tu zostanie, po prostu umrze tu na ulicy…Biegnę do najbliższego sklepu po kartonowe pudełko i zabieram kotkę do kliniki. 

Doktor zgodził się obejrzeć Kokosankę. Niestety jej stan jest bardzo ciężki. Wyniki krwi są złe, kotka ma dużą niedowagę. Jest dorosła, a waży zaledwie 1,4 kg! Nie wiadomo, jak powstała rana, którą Kokosanka ma na szyi ani dlaczego cała skóra jej głowy jest pozbawiona sierści. Natomiast wiadomo, że rana jest bardzo głęboka i wdało się w nią poważne zakażenie bakteryjne, które w tej chwili bezpośrednio zagraża życiu Kokosanki. Guzy które kotka ma na szyi to węzły chłonne, monstrualnie powiększone właśnie z powodu zakażenia!

Lekarz określił stan Kokosanki jako bardzo poważny. Stan tkanek w ranie i wokół niej jest taki, że w każdej chwili może rozpocząć się martwica. Doktor oczyścił i odkaził ranę, zaaplikował miejscowo antybiotyk, a dożylnie podał również silny antybiotyk, leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. A Kokosanka jest tak szczęśliwa, że w końcu ktoś się nią zajął, a może dlatego, że po lekach przeciwbólowych pierwszy raz od dawna nie czuje bólu? W każdym na stole w klinice, podczas zabiegów i pod kroplówką mruczała głośno i donośnie, jakby była najszczęśliwszym kotem na świecie… 

Ale tylko tą jedną wizytę w klinice dostaliśmy na kredyt. Na kolejne wizyty muszę już mieć gotówkę. Więc odbędą się tylko wtedy, jeśli uda nam się zebrać pieniądze na leczenie Kokosanki. Bardzo Was proszę, pomóżcie! Kokosanka tak bardzo ufa, że teraz już wszystko będzie dobrze. Nie możemy jej zawieść…