Przekazana nam przez parę staruszków Lala zbiera na badania i dentystę.

Naprawdę nie stać nas na kolejnego kotka i zdecydowanie ona jest ostatnia na naprawdę dłuższy czas. Ma na imię Lala i nie potrafiliśmy ani jej ani jej Opiekunom odmówić pomocy. Tydzień temu do siedziby naszego azylu przyjechało małżeństwo seniorów z kotką w transporterze. Jechali ponad godzinę pociągiem. Państwo po osiemdziesiątce, z Ukrainy. Przyjechali z Lalą do Polski rok temu, uciekali przed wojną, mieszkali pod Białą Cerkwią na południe od Kijowa. Opowiedzieli o córce w Niemczech, że byli, ale krótko, bo języka nie znają i czuli się obco, że w Polsce im lepiej, bo naprawdę dobrze po polsku mówią, ale że nie są u siebie i że bardzo tęsknią. Postanowili, że wrócą i Święta Wielkanocne spędzą już w domu. Córka pomaga im finansowo, ale u nas jest drożej niż w Ukrainie i nie chcą być ciężarem. Lalę dostali od sąsiadki rok przed wojną i że to najcudowniejszy kot jakiego znają, a podkreślali, że przez całe życie dużo kotów poznali. I faktycznie, Lala wyszła z transportera jak u siebie, przywitała się z nami i mrucząc zasiadła nam na kolanach. Przyjechała w kaftaniku, bo państwo wyczytali, że w Polsce koty się sterylizuje i że to bardzo ważne więc zanim ją do nas przywieźli zabrali na zabieg, żeby nas nie obciążać finansowo… Zrobili jej też testy na choroby zakaźne, bo słyszeli, że to jest warunek przyjęcia kotka. Długo rozmawialiśmy dlaczego nie chcą zostać i dlaczego Lali ze sobą wolą nie zabierać. Powiedzieli, że to młoda, miła kotka, że tu ma przyszłość a u nich nie wiadomo co będzie. Pojechali a Lala została. To faktycznie wspaniały kot, kocha wszystkich, jest spokojna, miziasta, pogodna.

Zanim zaczniemy szukać Lali domu na zawsze musimy ją odrobaczyć, zaszczepić, zbadać krew i koniecznie wyczyścić ząbki, wstępnie też wydaje nam się, że ze 3-4 usunąć. Nie mieliśmy już serca mówić staruszkom o tych kosztach, bo tam gdzie jadą pieniążki na pewni im się przydadzą.

Pięknie prosimy Was o pomoc w uzbieraniu funduszy dla Lali, bez Waszej pomocy nie damy rady…