Marcel. Pies, któremu śmierć patrzyła w oczy.

Chciałbym przypomnieć Państwu o Marcelu. Być może obejrzeli Państwo film, w jakim stanie był Marcel, gdy trafił do nas.

Jeszcze kilka zdjęć z tamtych trudnych dni, gdy nie było wiadomo, czy organizm Marcela podejmie walkę, gdy nie było wiadomo czy przysłowiowa "kromka chleba" go nie zabije. 

Udało się, poradził sobie dzięki pomocy wielu osób. Niestety jego adopcja nie udała się i Marcel trafił do hotelu, gdzie został psem zapomnianym.

Jest cały czas czujny, spięty, silnie nakręcony. Potrafi być panem sytuacji. Potrzebuje ogrodu, konsekwentnego opiekuna, który bardzo jasno określi granice co wolno, a co nie. W kwestii jedzenia mocno się uspokoił, nie "rzuca" się na jedzenie, ale nakręca go jedzenie i to mu zostanie prawdopodobnie do końca życia. Będzie bronił miski przed innymi psami jeśli takie będą w domu, jeszcze gorzej będzie gdy dostanie kość. Marcel to bardzo inteligentny pies. Bardzo poprawie zachowuje się na smyczy, w aucie i u weterynarza.

Historia Marcela to typowa historia wiejskiego psa, który miał swoje 5 minut, a którego 5 minut minęło. Zaś największym zmartwieniem stało zebranie środków na jego utrzymanie.

Proszę o pomoc w utrzymaniu Marcela, gdyż tylko zbiórki pozwalają nam być spokojnymi o jego przyszłość.