Porzucony na łańcuchu Misiu z guzem i rakiem umierał powoli z boku, bez pomocy... Znęcano się nad nim... A On nadal UFA

Dzień 09.04.2022 godz. 14:30 interwencja, do której przygotowywaliśmy się tydzień... 

Na posesji, która rzekomo jest opuszczona, w rozwalającej się szopie, na łańcuchu przypięty psiak. Zrezygnowany, bez życia... Jego właściciele zostawili go na pastwę losu. Pies ma problem z poruszaniem się, widoczne na jego ciele robaki, nie reagujący na otoczenie... Widać także, że pies jest po prostu obolały.

Pojechaliśmy natychmiast do Kliniki w Katowicach, okazało się, że psiak musi zostać. Jego stan jest zły, a mianowicie guzy, które ma na śledzionie, krwawią do środka - zagraża to jego życiu... Natychmiastowo podjęta decyzja o jego wzmocnieniu, a po tym o operacji. My w międzyczasie jedziemy do Mikołowa po krew - nie mamy za wiele czasu...

Misiu jest cały czas monitorowany przez zespół lekarzy (cudowni ludzie)... Okazuje się, że operacje trzeba jak najdłużej "odwlec", aby go wzmocnić jeszcze bardziej. Bo w jego stanie każda operacja jest bardzo ryzykowna... Misiu został w klinice wydaje się, że właśnie ta noc będzie decydującą...

Pani doktor powiedziała, że zabraliśmy go w ostatniej chwili, że tak naprawdę w tamtych warunkach, w których misiu przebywał, jutra dla niego by nie było... Szanowni Państwo Darczyńcy będziemy informować na bieżąco, napisaliśmy tak w skrócie... Ale filmik mówi sam za siebie i powie Wam wszystko... Jesteśmy zmęczeni całym dniem, bo dopiero usiedliśmy, aby zebrać myśli... Jutro postaramy się opisać się przebieg akcji... 

Naszymi oczami 😭

👇👇👇

Dałeś mi życie, abym żył...

Dałeś mi oczy, bym patrzył na Twój świat,
Dałeś mi Łapy, bym go czuł całym sobą,
Mam również serce, by kochać,
Starałem służyć Ci  jak najlepiej,
Co dzień patrzyłem, ale moje oczy nie widziały Ciebie, zostałem sam zostawiłeś mnie.
Starałem się brać godnie to co mi przynosili ludzie i ty jak przypomniałeś Sobie,że istnieje ,nie wybrzydzam chciałem przeżyć

Kilka razy moje serce zabijało mocniej, ktoś pojawił się całkiem obcy. Nakarmił, dał koce i  obiecał, że wróci. I tak codziennie wypatrywałem i znowu straciłem wiarę, nadzieję, miłość, bo chciałem być kochany...

I nagle patrzę, pojawili się znowu Ci sami obcy ludzie, którzy obiecali, że Mnie zabiorą - wiara wróciła, że ktoś w końcu mnie nie zawiódł... Nie okłamał, zabrali mnie, nie wiedziałem gdzie jadę i co się ze mną stanie... Było Mi to obojętne, ważne było, że nie jestem przypięty na łańcuchu, nie jem resztek ze stołu, rozmoczonego starego chleba. W końcu zrobiło mi się ciepło, w końcu poczułem, że komuś na mnie zależy, że coś się zmieni. Nie wiedziałem co, ale wiedziałem, że chcą mi pomóc... 

Błagamy Was o pomoc!