Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Nie masz jeszcze konta na RatujemyZwierzaki.pl?
Kochani Przyjaciele wraz z uratowanymi zwierzętami z całego serca DZIĘKUJĘ za pomoc w zakończeniu zbiórki Dzięki temu udało się zrobić niewielki zapas karmy dla kotków i opłacić zaległą fakturę weterynaryjną. Jesteście KOCHANI.
Dziś mamy 17 08 2024. Za pieniądze, które zostały po opłaceniu Konikowego Domu zrobiłam zakupy kociej karmy, której wystarczy na 2 dni, do poniedziału 19 08 2024. Nie wiem co będzie dalej. W dobrych Aniołach nasza nadzieja. W imieniu kocich serduszek, błagam o POMOC!
Kochani Przyjaciele chcę Wam z całego serca podziękować za pomoc w zebraniu środków na opłacenie Konikowego Domu. Udało się uzbierać całą kwotę. przed chwilą zrobiłam przelew. Niestety jest też zła wiadomość. Po dokonaniu przelewu na koncie zostało tylko 319 zł. Nie mam środków na zakup jedzenia dla kotów. Zapas tylko do jutra. Może za te 319 zł uda mi się zrobić zakupy, tak żeby wystarczyło do poniedziałku, ale co potem? Dlatego bardzo proszę pomóżcie dokończyć zbiórkę. Każda Wasza złotówka jest na wagę życia naszych kotków. Proszę o POMOC
PILNIE BŁAGAM O POMOC!
Dziś nasze konie znalazły się w dramatycznej sytuacji. Ważą się losy ich domu. Mam tylko 1 dzień aby zebrać brakujące 6 tyś na opłatę miejsca w którym znalazły opiekę szacunek i miłość. Wszystkie zostały uratowane przed rzeźnią. Wraz z przyjaciółmi zrobiłam wszystko co w mojej mocy aby znaleźć i stworzyć dla nich bezpieczne, pełne troski i miłości miejsce. I to się udało.
Dziś mają swój azyl bezpieczeństwa, oparty na szacunku, zapewniający wszystkie ich potrzeby Konikowy Dom.
Niestety żyjemy w takich bczasach, w których wszystko oparte jest na pieniądzach. Koszt wynajmu i utrzymania Konikowego Domu to 10 tyś zł. Nie udało mi się zebrać całej kwoty, brakuje 6 tyś. Myśl, że z powodu braku pieniędzy mogą stracić swój dom jest nie do zniesienia. Dlatego z całego serca PROSZĘ O POMOC!
To jest historia fundacji ratującej zwierzęta. Proszę, przeczytaj do końca, bo to od Ciebie zależy, jakie będzie jej zakończenie.
Rozdział 1: Początek Misji
Na skraju małego miasta, w otoczeniu zielonych łąk i lasów, znajdowała się Fundacja. Założona przez Dorotę, miała na celu ratowanie zwierząt, które doznały krzywd ze strony ludzi. Etyka szacunku dla życia nakazywała jej poszukiwać sposobności, by zadośćuczynić za wyrządzone zwierzętom zło.
Od pierwszego dnia działalności, Dorota była napędzana świadomością, że zwierzęta są bezbronne i uzależnione od ludzkiej pomocy. W jej oczach każde zwierzę zasługiwało na drugą szansę. Tak rozpoczęła się jej nieustająca misja ratowania zwierząt, zwłaszcza kotów, psów i koni.
Rozdział 2: Wytrwałość i Poświęcenie
Lata mijały, a liczba uratowanych zwierząt rosła. Koty, psy, konie – każde z nich miało swoją tragiczną historię. Kotki, które były starsze i schorowane, nazywano "nieadopcyjnymi", ale Dorota nigdy nie traktowała ich jak mniej ważne. Dla niej każdy kotek był wyjątkowy i zasługiwał na miłość.
Sytuacja stawała się jednak coraz trudniejsza. Kryzys gospodarczy dotknął wszystkich, a Fundacja również odczuwała jego skutki. Koszty utrzymania zwierząt rosły w zastraszającym tempie, a zasoby szybko się wyczerpywały.
Rozdział 3: Walka o Przetrwanie
Codziennością Fundacji stała się walka o przetrwanie. Każdego dnia Dorota mierzyła się z wyzwaniami – zapewnienie odpowiedniej opieki weterynaryjnej, specjalistycznej karmy, suplementów diety. Koszty utrzymania kotów sięgały 5-6 tysięcy złotych miesięcznie, a utrzymanie koni to ponad 10 tysięcy złotych miesięcznie.
Dorota codziennie jeździła na pastwisko, by nakarmić konie i upewnić się, że są w dobrej kondycji. Każdego dnia patrzyła na ich piękne oczy, widząc w nich wdzięczność za drugą szansę na życie. Później spędzała godziny z kotami, dbając o to, by każdemu zwierzakowi niczego nie brakowało.
Rozdział 4: Apel o Pomoc
Pomimo trudności, Dorota nie poddawała się. Wiedziała, że jej misja jest ważna i że nie może zawieść tych, którzy na niej polegali. Z nadzieją zwróciła się do społeczności, wierząc, że są ludzie, którzy podzielają jej pasję i gotowi są pomóc.
"Potrzebujemy waszej pomocy," mówiła Dorota w swoim apelu. "Koszty są ogromne, a my nie jesteśmy w stanie ich sami udźwignąć. Wierzymy jednak, że wśród was są tacy, którzy podzielają naszą miłość do zwierząt i pomogą nam kontynuować naszą misję."
Rozdział 5: Odpowiedź Społeczności
Apel Doroty nie pozostał bez odpowiedzi. Ludzie z całego kraju zaczęli przesyłać datki, karmę, a nawet oferowali swoje usługi jako wolontariusze. Dzięki tej niesamowitej pomocy, Fundacja mogło dalej funkcjonować.
Dorota patrzyła na swoje zwierzęta z nową nadzieją. Wiedziała, że dzięki wsparciu dobrych ludzi może kontynuować swoją misję. Każdego dnia widziała efekty swojej pracy w postaci zdrowych, szczęśliwych zwierząt, które kiedyś były na granicy życia i śmierci.
Epilog: Nadzieja na Przyszłość
Fundacja stała się symbolem nadziei i poświęcenia. Dzięki wsparciu społeczności, Dorota mogła dalej ratować zwierzęta i dawać im nowe życie. Wiedziała, że jej misja nigdy się nie skończy, ale była gotowa stawić czoła każdemu wyzwaniu, mając świadomość, że nie jest sama.
I tak dzięki etyce szacunku dla życia i ludzkiej dobroci, historia Fundacji trwała, przynosząc ratunek i miłość tym, którzy najbardziej jej potrzebowali.
Historia z pięknym zakończeniem. Niestety proza życia jest zupełnie inna. Fundacja boryka się z coraz większymi trudnościami. Coraz trudniej zebrać środki na bieżące opłaty, nie mówiąc o zaległych fakturach. Bez pomocy nie zdoła przetrwać.
Dobry człowieku wsłuchaj się jeszcze raz w apel Doroty. "Potrzebujemy waszej pomocy, Koszty są ogromne, a my nie jesteśmy w stanie ich sami udźwignąć". Bardzo bym chciała żeby było inaczej, ale jestem sama i już nie daję rady! Proszę, pomóż! Przyszłość Fundacji jest w Twoich rękach.
Ładuję...
