Dla życia Dextera!

Co zrobić, gdy ciężko chore psie dziecko dostaje wybór – albo Judyta, albo eutanazja?

Brzmi jakbyśmy zadzierali nosa, ale często tak to właśnie wygląda. Ludzie dzwonią z prośbami o pomoc, bo w ich rejonie brakuje specjalistów, bo potencjalne leczenie przekracza możliwości osób zaangażowanych w pomoc zwierzętom, bo pukano do wielu drzwi i spotkano się z odmowami.

Tak było i tym razem. 10-tygodniowy psiak w typie owczarka potrzebuje ratunku - osoby, pod opieką których przebywał, po postawionej diagnozie nie mają możliwości poddania go specjalistycznemu leczeniu.

Rozpoznanie: przełyk olbrzymi, czyli wada wrodzona, polegająca na nieprawidłowej budowie przełyku i upośledzeniu jego perystaltyki, przez co pies nie może normalnie przyswajać treści pokarmowej. Takie psiaki muszą jeść w pozycji pionowej rozrzedzoną karmę. Bez pomocy, właściwej opieki często dochodzi do niedożywienia i zachłystowego zapalenia płuc... Krótko mówiąc – KOSZMAR.

Znowu?! Na przestrzeni 3 miesięcy, to piąty psiak, który trafia do nas z podobnym schorzeniem! Nie umieliśmy odmówić, choć wiemy, że operacyjne leczenie tej wady nie zawsze jest możliwe. Ale przecież nie wiemy, jak to wygląda u tego chłopaczka! Nie dać szansy? No jak?!

Więc przyjechał dziś rano. My w blokach startowych i od razu zawieźliśmy go na pierwszą konsultację. I tu szok, bo badanie RTG jest niejednoznaczne, a objawy nieswoiste. Dzieciak wymaga rozszerzonej diagnostyki. Konieczne będzie wykonanie gastroskopii. Wtedy będziemy wiedzieć więcej. Tak czy inaczej – znów stajemy na starcie walki o życie psiego dziecka.

Gastroskopia nie pozostawiła złudzeń. Psie dziecko nie ma szans. Jego przełyk jest ogromny, nieprawidłowo zbudowany, tak szeroki i „leniwy”, że maluch nie ma szans normalnie przyjmować pokarmów. Fakt, że chłopak nie ulewa wynika z tego, że treść pokarmowa zatrzymuje się w zagłębieniu przełyku i dopiero kolejna porcja przepycha ją do żołądka.

WADA JEST NIEOPERACYJNA. Nie można zrobić nic. Sugerowana eutanazja… Przecież ten malec ma ledwie 11 tygodni! Dopiero zaczął życie! W DT u Gosi nauczył się bawić zabawkami, włazić na kanapę, czerpać przyjemność z głasków. Mamy go uśpić?

Szarlotka cierpi na tę samą chorobę, a dzięki odpowiedniej opiece żyje i ma się dobrze. Ale Dexter to nie 2-kilogramowa kruszynka. Sytuacja nas przybiła. Stanęliśmy przed dramatyczną decyzją. Karmienie rozrzedzonymi papkami kilka razy dziennie, w pozycji pionowej to wyzwanie z psiakiem o jego gabarytach. Utrzymywanie przy życiu tak chorego psa niesie ze sobą ryzyko zachłystowego zapalenia płuc, niedożywienia i dyskomfortu. Aby tego uniknąć, maluch będzie potrzebował naprawdę oddanych opiekunów. Co robić?

Postanowiliśmy pozwolić mu żyć. Mimo wszystko! Mamy świadomość, że jego sytuacja jest niepewna, że w każdej chwili może poczuć się źle, że nadzieja na normalne, komfortowe życie może w jednej chwili pęknąć jak mydlana bańka. ALE…

W ciągu 2 godzin od podjęcia tej decyzji, mąż Judyty zbudował specjalne krzesełko do karmienia Dextera (DZIĘKUJEMY ŁUKASZ! JESTEŚ NIEZIEMSKI!), a opieki nad dzieciakiem podjęli się Rafał i Wiola – nasze cudowne DT, w którym owczarzy koleżka zaparkuje jako 4 judyciak! (DZIĘKUJEMY WAM, KOCHANI!).

Więc… DEXTER BĘDZIE ŻYŁ, dopóki choroba nie odbierze mu komfortu życia. Jak długo? Nie wiemy. Mamy nadzieję, że jak najdłużej. Chłopak karmiony jest specjalnymi pasztecickami, rozrzedzonymi do płynnej konsystencji. Dziennie zjada pół zgrzewki - koszt? Nie pytajcie... No dobra, powiemy, żebyście mieli wyobrażenie - 60 zł! Dexter to maluch, ale w przyszłości będzie ważyć do 30 kg... 

BŁAGAMY WAS O POMOC! Aby dać Dexterowi szansę na życie, musimy zabezpieczyć fundusze na jego karmienie. Po prostu musimy mieć go za co utrzymać. Pomożecie, kochani? Stworzymy pakiet ostatniej szansy dla Dextera?