Rambo - zaniedbany przez lata przez alkoholika - próbuje stanąć na łapy

Najważniejsza informacja tego dnia jest taka, że Rambo przeżył operację.

Przeszedł już tak wiele w swoim życiu, ale ta kolejna tragedia go nie pokonała.

Nie otwieramy jeszcze szampana, bo przeżycie to połowa sukcesu - kolejne 3 dni będą kluczowe, a rokowania są bardzo ostrożne.

❓️ Co się stało...❓️

Po otwarciu brzucha okazało się, że ma skręcone żołądek i... śledzionę.

Operacja nie była łatwa :(

Jego jelita wypełnione były pogryzionymi deskami i ociepleniem (?)

Najpewniej w hoteliku rozerwał jedną ściankę boksu i z jakiegoś powodu zjadł to, co w niej było.

Śledzionę lekarze musieli usunąć :(

Rambuś będzie potrzebował spokoju, aby dojść do siebie po ciężkiej operacji i chcielibyśmy, aby okresu rekonwalenscencji nie przechodził w hotelowym boksie, tylko przy człowieku. 

Jeżeli chcesz mu pomóc i przetymczasować seniora choćby te kilkanaście dni, odezwij się:

☎️ 515 772 662

Sama operacja, nie wliczając opieki okołozabiegowej, to około 4 000 zł :(

Będziemy wdzięczni za każdą złotówkę dla Rambutka.

Przed chwilą dostaliśmy telefon z hotelu, gdzie przebywa nasz doberman Rambo, że na JUŻ musimy przyjechać i zabrać go do weterynarza, bo dzieje się coś złego - ma bardzo wzdęty brzuch, próbuje wymiotować, piszczy.

Nasze wolontariuszki rzuciły wszystko (dziękujemy Krysi i Klaudii ❤️) i popędziły na sygnale po psiaka.

Na cito wpakowały go do auta i zabrały do kliniki, gdzie lekarze nie mieli wątpliwości - TO STAN ZAGROŻENIA ŻYCIA, TRZEBA GO OTWORZYĆ.

Chłopak właśnie w tym momencie trafił na stół operacyjny ⛔️ z podejrzeniem skrętu żołądka .

A my czekamy...
Rambo ma już 10 lat, każda narkoza jest obciążająca, a do tego skręt...

Prosimy, trzymajcie kciuki, aby chłopak przeżył operację.

Miesiące mijają, a Rambo wciąż bez rodziny...

Ostatnio byliśmy w odwiedzinach w hoteliku u naszego ‚,dobermana’' Rambo. Powiedzieć, że się cieszył na nasz przyjazd, to jak nie powiedzieć nic. Psiakowi bardzo doskwiera samotność. Możliwe, że dlatego w ostatnim czasie delikatnie schudł.

Zainteresowanie Rambo jest małe, a jak już, to często zgłaszają się osoby nie zdające sobie sprawy z pracy, którą trzeba włożyć w opiekę nad tym starszym psiakiem. Rambo już prawdopodobnie nie widzi. Ale pamiętajmy, że pies to nie człowiek - bardzo ładnie potrafi sobie zastąpić narząd wzroku słuchem i węchem, więc radzi sobie naprawdę dobrze.

Najważniejszą cechą, o której trzeba pamiętać przy adopcji Rambo, jest jego zasobowość przy jedzeniu. Niestety, lata życia bez regularnego dostępu do jedzenia odcisnęły piętno na jego zachowaniu. Na szczęście Rambo przy odpowiednim postępowaniu nie powinien wykazywać niepożądanych zachowań. Odkąd jest w hoteliku pod opieką behawiorystów, nie było nigdy żadnego incydentu. 

Pełną historie oraz metryczkę Rambo znajdziecie pod tym linkiem: 

https://tiny.pl/dc6j8

Ankieta adopcyjna (cała PL):

https://tiny.pl/dc6jb

☎️ 515-772-662 / 572-494-883 

Jeśli nie możecie dać domu, prosimy Was o wsparcie finansowe dla naszego wiejskiego dobermana. Comiesięczne faktury za specjalistyczny hotelik, karmę, suplementy na stawy i leki na tarczycę, bardzo nadwyrężają nasz, już i tak nieduży, budżet. Rambo już niedługo będzie musiał mieć zrobione ponownie badania (krew, usg), w planach mamy również kastrację. Na tę chwilę nie pozwala na to nasz stan konta... Koszty jakie ponosimy w związku z utrzymaniem Rambo, już wielokrotnie przewyższyły sumę na zbiórce, jest to zaledwie 607 zł (od sierpnia 2022 roku!). Bardzo prosimy o dołożenie grosika dla tego skrzywdzonego przez ludzi psiaka.

Niedawno prosiliśmy Was o pomoc w znalezieniu Domu Tymczasowego dla dobermana Rambo, który był niechcianym spadkiem po zmarłym bracie u pewnego alkoholika
Odzew przerósł nasze najśmielsze oczekiwania .
( historia: https://www.facebook.com/OtozAnimalsLodz/posts/pfbid02B6nopw6zoQLcaCxJC6Jg1cKDwRGyRDzFTjRXTNvtCSs7n1EXypzW2Li6vfDWWPtUl)

Dokonanie wyboru, gdzie trafi Rambo nie było łatwe. To doberman, o którym nie wiedzieliśmy kompletnie nic, co jest nie lada wyzwaniem dla nas i dla tymczasowego opiekuna

Wiedzieliśmy o tym piesku tylko tyle, że od lat przebywa w zdezelowanym kojcu, a jego właściciel znika na kilka lub kilkanaście dni, podczas gdy cała wioska starała się podrzucić do brudnego garnka choćby trochę jedzenia

Kojec był dla Rambo całym życiem, którego nigdy nie opuścił, dlatego staraliśmy się zabrać chłopaka ograniczając jego stres, co już samo w sobie nie było proste - czekało go nowe, zupełnie inne życie
Zapakowanie Rambo do auta okazało się proste, bo chłopak totalnie nam zaufał

Pozwolił się podnosić, przytrzymywać. A co ważne, nawet nie odwrócił się do swojego byłego właściciela
Pięknie zniósł podróż, obserwując otoczenie przez okno
Kiedy dojechaliśmy do kliniki, pojawił się pierwszy problem - Rambo był przerażony każdą inną powierzchnią pod łapami niż ziemia i trawa

Do gabinetu ponownie musieliśmy go wnieść
U weterynarza wyczyściliśmy uszy, obcięliśmy baaardzo długie pazury i sprawdziliśmy zaropiałe oczko (pełen opis w zdjęciach na końcu).
Za nami też odrobaczenie
Kaganiec był zbędny - kiedy Rambo wystraszył się podczas zastrzyku, po prostu wtulił się w naszą wolontariuszkę
Jak już wiecie, Dom Tymczasowy zaoferowała bez wahania cudowna pani Monika, która mieszka jednak na... 4 piętrze bez windy.

Wiedzieliśmy, że będzie to ciężka i długa noc
Sąsiedzi Moniki byli niezwykle cierpliwi, ponieważ wnosiliśmy Rambo na 4 piętro przez... 1,5 godziny, co jakiś czas zachęcając go do samodzielnego wchodzenia, kończąc o godzinie 23:00
Ale kochani, to nie koniec przygód - ze względu na niesamowity brud oraz resztki odchodów i jedzenia na sierści, Rambo czekała jeszcze kąpiel, którą zniósł ŚWIETNIE
 

Nasi inspektorzy szorowali i zmywali jego stare życie
Rambo czuł, że musi nam zaufać, bo nic złego już mu się nie stanie
Monika była gotowa na wszelkie problemy ze schodami, my również - wiedzieliśmy, że mogą minąć tygodnie, zanim Rambo przestanie bać się podłogi w mieszkaniu lub stopni schodowych
Dlatego z samego rana ponownie podjechaliśmy do rodzinki, aby pomóc z wynoszeniem i wchodzeniem naszego nowego podopiecznego
Okazało się jednak, że Rambo to PRZE-PIES i przez noc tak pokochał panią Monikę, że pokonał schody z tylko lekką pomocą, idąc za swoją tymczasową pancią
Co więcej, Rambo na spacerze zachowuje się jak typowy miejski pies
Nie straszne mu są roboty drogowe, samochody, rowery, dzieci i psy!
Podczas jedzenia z miski jeszcze zdarza mu się warknąć na człowieka obok, ale to niestety jest dość częste u psów, które były głodzone
Wraz z Moniką popracujemy nad zbudowaniem pełnego zaufania, aby Rambo był gotowy na szukanie swojej rodzinki