Piłeczka i jej mama są już u nas. zamieszkały na razie na padoku nad jeziorkiem

Rozpoczęcie: 30 Sierpnia 2024

Zakończenie: 2 Września 2024

Godzina: 23:59

Wczoraj nagrałem dla Was filmik z małą Piłeczką i jej mamą. Mama i córeczka powoli aklimatyzują się u nas. Na razie wypuściłem je na osobny padok nad jeziorkiem, bo Piłeczka jest naprawdę malutka i nie chciałem jej dodatkowo stresować obecnością dużej ilości zwierząt. Ale przed dniem otwartym na pewno przeniosę je i dołączę do stada. Tak więc jeśli nas odwiedzicie, będziecie mogli poznać tą rodzinkę osobiście.

Dziękuję Wam za ogromną pomoc w uratowaniu Piłeczki i jej mamy. One żyją tylko dzięki Waszym dobrym sercom.

Treść zbiórki

02 Września 2024, 07:45
PILNE!

Dziś kończy się zbiórka dla Piłeczki i jej mamy. Ta mała dziewczynka nie ma nawet miesiąca, a już tyle się wycierpiała w swoim życiu. Obydwie stoją uwiązane gdzieś w ciemnej szopie i trzęsą się ze strachu. Mamusia już wie, że niedługo po nie przyjdą i zaciągną do przyczepy, a później pojadą do rzeźni. Piłeczka nic z tego nie rozumie, widzi tylko przerażoną mamę i słyszy na zewnątrz odgłosy szarpaniny i rżenie koni. Proszę, pomóżcie je uratować. Może jeszcze dziś uda się umówić transport.

Marek Sotek

Maleńka Piłeczka przytula się mocno do swojej mamy. Tak jak robi każde dziecko, kiedy bardzo się boi. Wie, że tylko u mamy, tylko z mamą będzie bezpieczne. A mama Piłeczki dotyka córeczkę po grzbiecie swoimi miękkimi chrapami i pociesza ją, tak jak potrafi. Nie rozumiem mowy kucyków, ale zgaduję, co mówi. To co mówiłaby chyba każda mama. Że wszystko będzie dobrze i żeby Piłeczka niczego się nie bała. Że zły człowiek nic im nie zrobi. I że na pewno niedługo wrócą do domu. Na pewno.

Ale widzę, że mama sama umiera ze strachu. Boi się nie mniej niż Piłeczka. A może nawet bardziej, bo nie o siebie, ale o swoje dziecko. Nie wie, co się stanie, nie wie, dlaczego zły człowiek zabrał je z domu i przywiózł tu, do tej mrocznej, pachnącej strachem szopy.

Nie wie, co ma się stać, ale instynkt mówi jej, że to będzie coś bardzo, bardzo złego. I najważniejsze, co ma teraz zrobić, to za wszelką cenę ocalić swoje dziecko. Nawet za cenę własnego życia.

Ale ja wiem to, czego nie wie ani Piłeczka, ani jej mama. Że tam, dokąd mają już jutro jechać, mama nie będzie mogła w żaden sposób ocalić ani Piłeczki, ani siebie. W rzeźni wiedzą, jak sobie radzić z kucykami. I mimo tego, że Piłeczka nadal będzie z całej siły przytulać się do mamy, ludzie bezwzględnie rozdzielą je, zawloką do miejsca uboju zwierząt i zabiją. Po kolei. Którą pierwszą? Czy mama będzie musiała patrzeć, jak przemocą odrywają od niej Piłeczkę, a potem słyszeć jej ostatnie, nagle przerwane rżenie? Czy może odwrotnie, może to mama zostanie zabita pierwsza a trzymana z całej siły przez pomocników rzeźnika Piłeczka będzie czekać na swoją kolej?

Tak, wiem, że to przerażające, okrutne i brutalne. Pewnie wielu z Was nie chce tego czytać. Ale tak właśnie wygląda prawda o koniach zabijanych w rzeźni, czy chcemy o tym wiedzieć, czy nie. I tak będą wyglądać ostatnie chwile życia Piłeczki i jej mamy. Chyba, że uda nam się je uratować.

Transport do rzeźni jest jutro rano. Handlarz mówi, że jeśli chcę odkupić od niego te kucyki muszę wpłacić mu zaliczkę, 1000 złotych. Jeszcze dziś. Wtedy odwoła transport.