Lusia - ofiara ludzkiej obojętności

Hej!
Z tej strony Sandra- domek tymczasowy Lucynki. Chciałabym opisać jej (naszą) historię.
Lucynka trafiła do mnie w listopadzie po nieudanej adopcji. Pani, która ją zaadoptowała po dwóch tygodniach uznała, że jednak jej nie chce. Powodem było nadmierne siusianie...

Odkąd Luca pojawiła się w moim domu codziennością stały się podkłady higieniczne i kilometry ręcznika papierowego, aby sprzątać jej siusianie. Na początku wraz z behawiorystką, która pomagała mi zaadaptować psiaka do nowego otoczenia myślałyśmy, że te siusianie może być na tle nerwowym- nowy dom, nowe zapachy, nowi ludzie... Ale gdy to nie przechodziło uznałam, że warto jest odwiedzić po raz kolejny weterynarza (tym bardziej, że dziwnym był fakt nienaturalnie dużej główki Lusi).

Znalazłam świetnego specjalistę, weterynarza neurologa, który zlecił wykonanie usg jamy brzusznej, a także rezonansu czaszki, aby wykluczyć/potwierdzić wodogłowie.

Usg pokazało, że sterylizacja Lucynki nie poszła zbyt dobrze.
-Diagnoza? Został kikut macicy, na którym jest ciągły stan zapalny. Możemy jedynie sobie wyobrażać jak musi to ją boleć.
-Leczenie? Wycięcie ropiejącego kikuta, aby nie było więcej stanu zapalnego... Na tę operację Lusia jeszcze czeka, koszt jej to ponad 600 zł.

Przejdźmy teraz do wyników rezonansu czaszki (który notabene kosztował ponad tysiąc złotych). Okazało się, że Lucynka ma ogromne wodogłowie. 90% jej czaszki zajmuje płyn. Pies, o takiej wadzie powinien być warzywkiem, a Lucynka jest pełnym energii psiakiem... Cud? A może wola życia? To wie tylko ona. Taki przypadek jakim jest Lucynka lekarz widział tylko raz- na sympozjum na Malcie, gdzie psiak o takiej wadzie był pokazywany jako cud natury, jako coś nad czym medycyna weterynaryjna mogłaby się pochylić, badać, sprawdzać... Na żywo lekarz nie widział takiego przypadku, mimo ogromnego, długoletniego doświadczenia. Można by było pomyśleć, że super Lucynka jest chodzącym cudem ale niestety tak kolorowo nie jest.
Płyn, który zbiera się w jej czaszce jest produkowany codziennie, u zdrowych psów jest on odprowadzany do pęcherza i wydalany wraz z moczem. U Lucy gromadzi się, powodując nacisk na mózg (który w tym momencie zajmuje jedynie kilka mm, a jej móżdżek wypchnięty jest aż w stronę szyi), codziennie przeżywa ona ból jaki myśle, że możemy sobie jedynie wyobrazić. Ciśnienie w jej czaszce cały czas napiera na tę małą główkę. W tym momencie Lusia żyje prawie jak normalny pies, ale jest to tykająca bomba. Nagle może ona dostać ataku padaczki, paraliżu, drgawek, czy w najgorszym wypadku umrzeć...
Niezbędne jest wykonanie operacji wstawienia zastawki do mózgu. Taka zastawka, będzie odprowadzała płyn specjalną rurką umieszczoną pod skórą, aż do jamy brzusznej, a z tamtąd jest już krótka droga, aby wydalić ten płyn z moczem.
Niestety taka operacja kosztuje 7000 zł.
Fundacja nie dysponuje takimi środkami, aby pokryć te leczenie. Stąd też ta zbiórka. Wierzę w dobro ludzi. W fakt, że wiedzą iż karma wraca i każdy dobry uczynek sprawi wiele dobra w ich życiu.

Wierzę, że te operacje sprawią, iż Lucynka nie będzie cierpiała, że będzie mogła żyć jeszcze kilka-naście lat we względnym zdrowiu.
Potrzebujemy na ten moment zebrać ponad 8000 zł.
Czy się uda? To zależy od wszystkich, którzy zechcą wpłacić nawet symboliczną złotówkę. W kupie siła jak to mówią