Ratujemy samotnego, staruszka Bąbla

Czy Bąbel u schyłku życia może cieszyć się życiem? Myślimy, że każdy czas jest dobry, aby cieszyć się życiem i też taki Bąbel na to zasługuje.

Opuszczony, zaniedbany, niedożywiony już poczuł namiastkę dobrego życia, choć to już jego schyłek, bo wolontariusze Arki sprawili, że wyczekiwał na nich z utęsknieniem.

Czekał i czeka na spacery, jedzonko, które przywiozą, na głaski i mówienie miłych słów. Bąbel jest głuchy, ale kiedy patrzy swoimi oczkami, to jakby rozumiał co się do niego mówi śmiejąc się. Wolontariusze są u niego raz dziennie, a on biedny w tym ciasnym kojcu trzyma siku i kupę, aż przyjadą i go wyprowadzą, 24 godziny trzyma fizjologiczne potrzeby, to poczciwe, kochane psisko.   

To nie jest dla niego zdrowe i za chwilę mogą pojawić się problemy z nerkami. Kochani błagamy Was o pomoc, by zebrać pieniążki na hotelik dla niego, aby zabrać go z tego ciasnego syfiastego kojca.

Uszczęśliwmy tego dziadeczka na końcówkę życia, bo jego ,, właściciel” ma głęboko gdzieś potrzeby Bąbla. Zgłaszanie na policję nic nie da pieskowi, tyle że nie będziemy mogli wejść na posesję, bo nam zakaże. To nie jest wyjście dla staruszka Bąbla. Wyjściem jest wyrwanie go z tego miejsca. Dlatego prosimy o wpłaty na domowy hotelik, aby móc na spokojnie szukac domku stałego I Człowieka który pokocha starego Bąbla.”!!!