Dla suczek żyjących w melinie

W takiej melinie jeszcze nigdy nie byłyśmy. Smród, smród i jeszcze raz smród! A trzy biedne sunie musiały tam żyć... bez jedzenia, bez wody, bez świeżego powietrza. Pierwsze co zrobiły jak wybiegły z mieszkania, to pobiegły do śmietnika szukać jedzenia... 

Pan właściciel otworzył mieszkanie i uciekł. Złapał tylko Akite, bo ona rasowa, to jego. Dwie pozostałe były mu obojętne. Akita została złapana przez sąsiada. Znała go, więc podeszła. Ze złapaniem pozostałej dwójki było gorzej. Po długich mękach, udało się. Zajęło nam to 3 godziny, ale wiedziałyśmy, dopóki nie złapiemy całej trójki, nie odjedziemy stamtąd. 

Psiaczki są skrajnie wychudzone, można im policzyć wszystkie żebra. Boją się człowieka. Ale co się dziwić, sąsiedzi nam powiedzieli, że suczki były przywiązywane do kaloryfera... 

Kolejna interwencja i kolejno zło wyrządzane psiakom przez człowieka. Jesteśmy przepełnione. Czekamy na odzew zaprzyjaźnionej fundacji - być może wezmą od nas najbardziej lękliwą suczkę. Dwie zostaną u nas. A my pękamy w szwach. Brakuje karmy, brakuje kocy, a przede wszystkim brakuje już miejsca. Prosimy, a wręcz błagamy o pomoc. Bez Was się nie uda...