Budujemy schronisko! Buduj z nami dobre miejsce! #schroniskoarkadii

10 LAT – 3,652 dni walki o lepszy byt zwierząt.

Tyle czasu walczymy o zwierzęta. Tyle czasu mówimy, krzyczymy o potrzebie schroniska.
Informujemy o braku działań w szczególności dla KOTÓW BEZDOMNYCH w gminach. Marna jakość opieki dla zwierząt po wypadkach. Brak pomocy mieszkańcom, którzy znajdą wałęsające się zwierzę.
Odbiliśmy się od ściany. Ponownie.
Obietnice bez pokrycia. Ponownie.
Przez te wszystkie lata wydaliśmy ogromną pulę pieniędzy na udzielanie pomocy zwierzętom, którymi powinny zająć się gminy.

Kręcimy się w kółko.
Nam już brakuje na to wszystko sił. I fizycznie i psychicznie. 10 lat to naprawdę długi czas.
Czas stawania na rzęsach by pomóc kolejnym zwierzętom...
Tylko, że to nie my powinniśmy to robić.
Zakładając zbiórkę rok temu, naprawdę wierzyliśmy w to, że nam się uda. Przecież przez te lata cały czas słyszeliśmy od ogromnej liczby osób, że schronisko jest niezbędne, przecież udzieliliśmy pomocy ogromnej liczbie LUDZI, którzy znaleźli zwierzęta, pomogliśmy gdy gminy tej pomocy odmówiły.
Niestety zbiórka całkowicie się nie powiodła. Oczywiście z całego serca dziękujemy wszystkim, którzy na zbiórkę wpłacili, niestety to ciągle zbyt mało. Nadzieją były gminy i ziemia. Nadzieja runęła jak domek z kart.

Czy zbiórka będzie kontynowana? Prawdopodobnie nie. Pieniądze są nienaruszone, „leżą” na koncie ratujemyzwierzaki.pl – każdemu kto będzie sobie życzył zwrot – zwrócimy wpłaconą cegiełkę. W przypadku gdy ktoś nie będzie chciał zwrotu – informujemy, że przeznaczymy środki na dalsze ratowanie zwierząt, bo z tego nie rezygnujemy. Wszystko oczywiście jak zawsze będzie rozliczone. Dalej będziemy nieść pomoc, bo zwierzęta są i tej pomocy nadal potrzebują, tu się niestety nic nie zmieniło. Ale nie będziemy pomagać już nie na taką skalę jak przez lata, ponieważ przez to gminy nie widzą problemu, bo cały ten syf to my ogarnialiśmy.

Zmieniamy taktykę – już nie będziemy milczeć widząc niekompetencje gmin w zakresie opieki nad zwierzętami. Przygotujemy wzory pism dla mieszkańców w sprawie niedopełnienia obowiązków przez urzędy, tak by każdy mieszkaniec mógł złożyć skargę do odpowiedniego organu w wygodny sposób. Przygotujemy również petycję w sprawie konieczności budowy schroniska przez GMINY. Bo wiemy, że gminy mają możliwości by np. pozyskać środki na taką budowę. Będziemy Was edukować z zakresu obowiązków gmin i miast. Będziemy Wam pomagać w egzekwowaniu wypełnienia tych obowiązków przez gminy. Ale nie będziemy się już zarzynać ku uciesze rządzących.
Pokażemy Wam stastystyki gmin dot. zwierząt. Pokażemy Wam o co walczyliśmy i dlaczego to robiliśmy.
Przygotujemy również opinie prawne dot. statusu kotów wolnożyjących, kotów bezdomnych i gminnych obowiązków. Opinie te otrzymają również gminy i nie tylko gminy.
Prosimy by uszanować naszą decyzję. Jesteśmy już tym wszystkim bardzo zmęczone i przybite, bo widzimy, że przez te 10 lat praktycznie nic się nie zmieniło...
Jedyne co nas pociesza to to, że przez te lata pomoc od nas uzyskały tysiące zwierząt...

* na zdjęciu Złamas, który nie otrzymał pomocy z gminy. Połamany kot, który nadal u nas przebywa i dochodzi do siebie.

W czerwcu 2022 odbyliśmy spotkanie na konwencie włodarzy wszystkich gmin Powiatu Pszczyńskiego. Został poruszony temat braku schroniska i konieczności jego budowy na naszym terenie (takie rozmowy już się odbywały w poprzednich latach, m.in 2011 r. - więc problem nie powstał dziś ani wczoraj). 

Przedstawiliśmy problem, statystyki, poprosiliśmy o ziemię pod budowę schroniska (darowizna, dzierżawa, sprzedaż za symboliczną kwotę).

W dniu 05.07.2022 otrzymaliśmy informację, że ŻADNA, podkreślam ŻADNA z gmin powiatu (de facto cały teren jest praktycznie wiejski) NIE POSIADA ZIEMI POD SCHRONISKO.

Żadna nie ma 1,5 hektara terenu dla zwierząt...

Nasze nadzieje na to, że uda się odmienić los bezdomnych zwierząt na naszym terenie - spadły praktycznie do zera :( 

Mija 6 miesiąc naszej zbiórki...
Mamy nieco ponad 6% potrzebnej kwoty...
Zbiórkę wsparło prawie 900 cudownych osób, odbyło się kilka mega fajnych akcji, poznaliśmy nowe wspaniałe osoby, które dołączyły do szeregów Arkadii. To tyle z pozytywów.
Niestety wizja budowy schroniska coraz bardziej się oddala, bo to pokazuje nam, że stosunkowo niewielka grupa osób widzi potrzebę wybudowania tego schroniska.

Schroniska o które walczymy od 10 lat, bo dłużej nie jesteśmy w stanie funcjonować tak jak przez te ostatnie lata. Jesteśmy zasypywani kotami z wielu gmin, bo nie ma dla nich zabezpieczonych miejsc (rocznie trafia do nas prawie 200 kotów). Wielokrotnie są do nas zwożone zwierzęta powypadkowe, bo nie ma im kto udzielić pomocy. Psami w miejskim Punkcie od lat zajmujemy się i finansujemy w większości my. W programie ograniczania bezdomności została szumnie ujęta opieka weterynaryjna, której te psy nie otrzymują gdyby nie my.

Syf, ciężkie warunki, a zimą warunki jak w obozie koncentracyjnym...to nas przerasta. Psy trzęsące się w budach, nasze odmrożone ręce i zmora każdej zimy czyli brak bieżącej wody. Latem psy gotujące się pod blachą kojców zewnętrznych.
Po 10 latach zwyczajnie zaczyna nam brakować na to siły psychicznej i fizycznej by dalej to ciągnąć w takiej formie. Musielibyśmy mieć chyba wytrzymałość woła, żeby wytrzymać kolejne 10 lat w tym w czym tkwimy...
Bardzo nie chciałam się przy tej zbiórce użalać, ale patrząc na to co się dzieje dookoła, ciężko pisać w samych pozytywach.

Pisaliśmy do wielu celebrytów prośby o udostępnianie tej zbiórki, nikt nie odpowiedział.
Jeśli zbiórka będzie szła w tym tempie to zbierzemy potrzebne fundusze za...PONAD 8 LAT.

Na gminy w tym momencie, ale podejrzewamy i w dalszym – nie mamy co liczyć (tym bardziej patrząc na programy bezdomności które z gmin do nas spływają, gdzie kwoty na zwierzęta rokrocznie są zmniejszane...).
Nasze ambicje zabija rzeczywistość...
Ktoś z zaprzyjaźnionej Fundacji powiedział nam na samym początku trwania zbiórki, że życzy nam powodzenia, ale ciężko nam będzie zebrać te fundusze jednocześnie cały czas na bieżąco ratując zwierzaki i zajmując się w kilka osób prawie 130 zwierzętami, które mamy pod opieką. To prawda, bo maksimum naszego czasu poświęcamy bieżącej działalności i opiece nad naszymi podopiecznymi. W międzyczasie ogarniając akcje dot. tej zbiórki.

Brakuje nam siły. Choć staramy sie do Was uśmiechać, rozmawiać miło to czujemy się okropnie przytłoczone brakiem perspektyw.
Poradźcie coś, biorąc pod uwagę te wszystkie wypisane wyżej zależności. Dajcie nam siły.
Może powinniśmy robić mniej? Może trzeba zmienić wizję? Może robimy to źle? Może bardziej popularnym i bardziej „sprzedającym się” tematem byłaby budowa statków kosmicznych dla piesków i kotków? Choć to nie byłoby działanie zgodne z naszymi sumieniami, a tym się kierujemy od początku prowadzenia Fundacji. Przepraszam za ironię, ale po latach walki ponad możliwości zwyczajnie siły nam się skurczyły do minimum.

A jedyne czego chcemy to dobrych warunków dla bezdomnych zwierząt, tak, by nawet jak kiedyś nas zabraknie - nie wróciło to z czym walczyliśmy 10 lat...

Minął drugi miesiąc naszej zbiórki na budowę schroniska.W lipcu 2022 roku minie 10 lat działalności naszej Fundacji.
Pora odpowiedzieć dlaczego ta zbiórka, skąd się wzięła...

Ta zbiórka jest naszym krzykiem rozpaczy. Ostatnią deską ratunku byśmy mogli trwać i dalej nieść pomoc.
10 lat działania w warunkach polowych, w błocie i zimnie. 10 lat rwania włosów z głowy gdzie zmieścić kolejne i kolejne zwierzęta, jak separować nowo przybyłe, komu odmówić, a komu pomóc...
10 lat przerzucania na nas odpowiedzialności za wszystkie koty w powiecie. 10 lat brania na klatę błędów i nieprawidłowości występujących w Punkcie tylko dlatego by psy nie musiały być wywożone po kwarantannie, gdzie słuch po nich zaginie.

Jesteśmy wymęczeni.
Ani się nie obejrzmy, jak przyjdzie zima. Czas najtrudniejszy. Codzienne modły o to by grzejniki dały radę nagrzać nasze kontenery, by nie było przerw w dostawie prądu jak to się zazwyczaj zdarzało właśnie zimą podczas mrozów. Przeżywamy wtedy katusze, gdy widzimy jak temepratura w pomieszczeniach spada do zera, psy i koty trzęsące się z zimna i my nie mogący nic z tym zrobić. Codzienne dopychanie słomy do bud boksów zewnętrznych by psy które są na zewnątrz były w stanie przetrwać kolejną zimę na mrozie...Poranne zaglądanie do bud czy wszystkie żyją.
Potem przyjdą wiosenne roztopy czyli czas zalewania miejsca w którym stoją kontenery.

Po wielu latach działania w takich warunkach zaczynamy zdrowotnie odczuwać tego skutki. Nie mamy ciepłej wody. Zimą możemy wodę nagrzać sobie tylko w czajnikach, mycie misek i kuwet zimą to katorga i odmrożone ręce. Nie możemy zamontować podgrzewaczy czy bojlerów, bo i tak mamy już przeciążenia na prądzie gdy dogrzewamy kontenery. Często musimy coś odłączyć by coś innego działało i nie wybijało nam korków. Instalacja elektryczna na posesji którą dzierżawimy jest stara, nie stać nas na montaż nowej. Poza tym posesja nie jest nasza, my ją wynajmujemy...

Wiecie, że dopiero od 2 lat w Ośrodku dysponujemy toaletą czyli toitoiem? Bo wcześniej nie było nas na to stać, bo za miesiąc użytkowania toitoia trzeba zapłacić prawie 300 zł...których nie było na takie rzeczy. Woleliśmy kupić za to karmę czy opłacić leczenie. My jakoś sobie radziliśmy ale co powiedzieć odwiedzającym Ośrodek...
W końcu wynajęliśmy toitoi. Bardzo się z tego cieszyliśmy, choć jest to „rzecz” na którą nie wpływają darowizny...
Chcemy pomagać, nie potrafimy bez tego żyć, czujemy, że to nasza powinność, cel życia.
Choć przez wiele lat dawaliśmy radę sądząc, że jesteśmy nieśmiertelni, niestety powoli zbliża się kres naszej wytrzymałości psychicznej i fizycznej. Musimy Wam to powiedzieć szczerze.

Nie chcę by to zabrzmiało jak szantaż, bo absolutnie nie mam tego na celu - ale jeśli nam się nie uda zbudować schroniska – będziemy okrajać nasze działania. Prawdopodobnie wrócimy do czasów pomagania na niewielka skalę, bo nie pociągniemy tak dłużej. Od początku tego roku wewnątrz Fundacji prowadzimy rozmowy nad poważnymi zmianami, bo wiemy, że przestajemy dawać radę. Mamy tylo dwa wyjścia – schronisko i godne warunki dla zwierząt i ludzi lub maksymalne okrojenie działań. Jeśli nie wdrożymy zmian, wiemy, że nastąpi rozpad Fundacji.
Rozpad Fundacji byłby moją wielką życiową, osobistą porażką, bo Fundacja jest jak moje dziecko, poświęciłam 10 lat na to wszystko, poświęcając każdą minutę tych 10 lat mojego życia dla Fundacji i zwierząt, ale obecnie czuję się zgnieciona przez fikcyjny system opieki nad zwierzętami, przez samorządy, przez warunki i brak możliwości na ich polepszenie w miejscu w którym aktualnie się znajdujemy, przez ogromną ilość zwierząt w potrzebie, którym nie możemy pomóc...Nie żałuję tych wszystkich poświęconych lat, bo wiem, że uratowalismy setki zwierząt dosłownie stając na rzęsach.

Schronisko daje więcej możliwości, schronisku ludzie pomagają chętniej niż Fundacji, schronisko mogą wspierać samorządy...Takie są realia.

Prosimy, pomóżcie nam zbudować #schroniskoarkadii
* zdjęcia z Punktu z lat 2013/2014 - na jednym ze zdjęć pies ze złamaną łapą (po wypadku), którego na cito zabieraliśmy, bo nie mógł zostać w punktowym kojcu z pogruchotanymi kośćmi..