Smutna historia kota Buba...

Bubuś trafił do nas w lipcu 2021. To był, dziki kot, dokarmiany przez starszą panią w Legionowie. Kot bardzo zalękniony, bity przez inne koty, przepędzany przez ludzi...

Został odłowiony przez naszych wolontariuszy i trafił do lecznicy.

Zaliczył kastrację, leczenie ran, testy, badania, szczepienia i zamieszkał na naszej działce dla uratowanych dzikusów. Całkiem fajnie się tam odnalazł. Niestety po jakimś czasie, ni z gruchy, ni z pietruchy, Bub się oswoił i zrobił miły...

Ponieważ miał zęby w kiepskim stanie, umówiliśmy mu zabieg stomatologiczny. Ale po znieczuleniu dostał tak potwornej biegunki, ze od zabiegu odstąpiono, a my zapisaliśmy Buba na usg, by wykluczyć jakieś poważne schorzenia. Okazało się, że ma złogi w  drogach żółciowych i moczowych, a poza tym jest ogólnie ok. Biegunka była najprawdopodobniej spowodowana stresem, bo szybko przeszła. Kocura zabraliśmy do domu, by go trochę podkurować. Cały czas był milutki i po jakimś czasie dołączyliśmy go domowego stada. I tu tez na początku było dobrze, ale z czasem słodki Bubuś zaczął atakować koty. I to tak na poważnie, niektóre ze strachu załatwiały się pod siebie :/

 
Bub znowu musiał być w izolacji, w dodatku zaczęło mu się babrać ucho. Po leczeniu było tylko gorzej - ucho zaczęło ropieć. Dostał skierowanie na endoskopię, która potwierdziła zapalenie gruczołów i rozrost nowotworowy (cystomatoza) - łagodny, ale jednak mechanicznie przeszkadzający w funkcjonowaniu ucha.

                                          obraz z endoskopu

Proponowano nam całkowite usunięcie przewodu słuchowego, ale jakoś nie bardzo nam to pasowało, bo po kroplach z antybiotykiem, ucho funkcjonuje całkiem ok, a taka operacja jest mega inwazyjna, droga, trudna i niestety ryzykowna. Inny lekarz odradza i chyba tej opcji będziemy się na razie trzymać. Uszy tylko trochę swędzą czasem, nic poza tym. Na stronach anglojęzycznych piszą o laseroterapii - musimy zgłębić temat, czy taka opcja byłaby możliwa w PL...

Na co dzień Bub świetnie funkcjonuje, jest zdrowy, apetyt ma wielki. Tylko ciągle brak mu własnego domu i własnego człowieka. To dojrzały kawaler, dość stateczny, który potrzebuje poleżeć na ludzkich kolanach i poczuć ludzką rękę na główce. Bubuś na pewno wiele by dał za własny dom...

Już nawet jedna pani chciała go przygarnąć, ale w tzw. międzyczasie pojawiły się pod jej blokiem 2 bezdomniaki i zdecydowała się im pomóc... Teraz Bubson niestety mieszka w łazience... :( 

Bub bardzo lubi jeść - kocha surowe mięsko na równi z towarzystwem człowieka. To grubaśny słodziak, po nie wiadomo jakich przejściach, który naprawdę zasługuje na super dom na resztę życia!

Ponieważ badania Buba sporo kosztowały, a przed nim kolejne konsultacje i być może zabiegi, bardzo prosimy o wsparcie. Każda złotówka bardzo pomaga! Dziękujemy! <3