Smutny Miś prosi o wpłaty na hotel

Prośba bardzo smutnego Misia:

Dzień dobry.

Pamiętacie mnie? 

To ja, Miś. Bardzo smutny Miś, coraz bardziej smutny Miś. Dlaczego? Ano dlatego, że nikt mnie nie chce. Od 5 miesięcy nikt się nie zapytał o mnie... nikt.

Kiedy trafiłem tu, do Ciotek, bardzo się bałem, nie wiedziałem, co mnie tu czeka. Po kilku dniach okazało się, że nikt mi tu krzywdy nie chce zrobić, a Ciotki dbają o mnie bardzo. Zabierają na spacery, głaszczą, przytulają, dają smaczki i coś, co kocham bardzo - piłeczki. Z tego, co słyszę, szukają dla mnie domu - to takie coś, gdzie trafia się już raz na zawsze. Gdzie ma się swoje posłanko, piłeczki, zawsze dostaje się jedzonko, nikt nie krzyczy i nie bije. Spock mi kiedyś opowiadał na spacerze, że to ludzie tacy, tylko twoi. Gdzie nigdy już nie będziesz się bać.

Ciotki są bardzo kochane, znalazły dla mnie hotelik - to coś takiego jak dom, tylko nie na zawsze - żebym nie pojechał do schroniska. 

Dobrzy ludzie uzbierali dla mnie pieniądzów, żebym mógł w tym hoteliku mieszkać do czasu, aż ktoś mnie wypatrzy i zabierze do domu.

Ale Wiecie co?

Niechcący usłyszałem, jak Ciotki martwiły się, że pieniążki już się kończą, a domu nie ma i telefon milczy. 

Jak to? Czy to znaczy, że nie będę mógł tu zostać? W schronisku podobno takie Piesy, jak ja szanse na dom mają mikro. 

Bardzo się boję, tak bardzo się boję, że nawet moje piłeczki nie potrafią mnie pocieszyć.

I tak sobie pomyślałem, że może jak Was poproszę o pomoc, o pieniążki... Poproszę najpiękniej jak umiem to... pomożecie. Jak będę musiał, podzielę się piłka nawet. Ja wciąż mam nadzieje na dom. Podobno nadzieja umiera ostatnia. Pomóżcie. Proszę.  ️
Bardzo, bardzo Was proszę ja smutny, niechciany Miś.