Smutny los wiejskiego kundelka💔Bardzo prosimy o wsparcie🙏

Jest ich dwóch. Dlaczego właśnie on miałby umrzeć?

Wiele historii wzrusza nas do łez, ale ta rozerwała nasze serca na milion kawałków. Przywitały nas smutne, zrezygnowane oczy wiejskiego kundelka, schowanego w głębi swojego kojca, który może mieć raptem niecałe 4 m kwadratowe.

W głębi kojca sterta odchodów, jakby były zbierane z dwu kojców. Na reszcie powierzchni w miarę czysto, ale to, co usłyszeliśmy od osoby, która przesłała nam zgłoszenie poruszyło nas do głębi.

Właścicielka Kubusia od jakiegoś czasu jest w szpitalu. To sędziwa kobieta chora na raka. Ostatnimi czasy jej stan się pogorszył, może być, że już nie wróci, a wtedy los Kubusia może zakończyć się tragicznie.

Bo kto wie o Kubusiu? Chyba nikt, komu leżał by na sercu los prawie siedmioletniego kundelka. Dom w drugim rzędzie, droga prowadzi przez cudze podwórko. O istnieniu kojca  dwoma pieskami prawie nikt nie wie, no chyba że przypadkowo znalazł się na tym podwórku i zauważył, że w ciemnym kojcu zamknięty jest pies. Gdyby Kubuś nie wydał głosu, nikt by go nie zauważył. Kiedy przyjechaliśmy kulił się w swojej samotności w zimnej budzie, w jej kąciku i nie pokazywał światu.

No dobrze, zapytacie, po co drugi kojec? No właśnie i tutaj  usłyszeliśmy drugą historię, której zrozumieć do końca nie mogliśmy. Kubuś był kundelkiem, któremu na salony wchodzić nie wolno było, gdy tymczasem jego kumpel wtedy kiedy Kubuś marzł w zimowe, mroźne dni  wylegiwał się na ciepłej kanapie.

Drugi pies przypomina wyglądem rasowego psa, dlatego dla niego była zarezerwowana ciepła kanapa, a biedny Kuba, kundelek, miał tylko ciemną, zimną budę i pewnie jedzenie byle jakie (co zresztą widać na czołowym zdjęciu).

Jak podaliśmy na miskę, którą zresztą podarowaliśmy Kubie,  dobrej jakości pasztecik, to pies nie wiedział, jak go zjeść, gdy tymczasem jego kumpel z kanapy połknął strawę w ekspresowym tempie. To straszne, ale pies  chyba nie wychodził  za kojec. Tak bardzo jest do niego przywiązany, ze boi się go opuścić jak otworzyliśmy kojca bramkę.

Tak bardzo się ucieszył jak weszliśmy do niego do środka. Widać było szczęście w jego oczach i uśmiech na jego pyszczku. Chyba zrozumiał, że przyszło wybawienie. Bo wieści po wsi rozchodzą się w szybkim tempie. Pani pracująca w służbie zdrowia usłyszała straszną historię. Kubuś po śmierci jego właścicielki ma zostać uśpiony, gdy tymczasem jego psi kumpel ma trafić do jakiegoś innego domu. Kubusia nikt nie chce. A ponieważ na wsi wszystko jest możliwe, Pani wpadła w panikę. Kocha zwierzęta i za wszelką cenę chce pomóc Kubusiowi. Nie chce by poszedł do schroniska, bo tam czeka go podobny, może gorszy los. Nie może też zabrać do siebie, bo nie mieszka w swoim domu, a właścicielka się nie zgodzi. Chciałaby, aby trafił w dobre ręce. Pisała do kilku fundacji, niby coś obiecali, ale czas płynął.

W końcu zobaczyła nasz Fanpage na Fb.

Pomyślała, może pomogą i napisała do nas. Tak się złożyło, że wszyscy pochorowaliśmy się. Jakiś wirus nas zaatakował. Przyjazd więc do Kubusia się trochę opóźniał. Zrezygnowana Pani ponowiła prośbę. Pojechaliśmy więc czym prędzej, a tutaj takie straszne wieści.

Nie ma innej opcji, musimy ratować Kubę. Przede wszystkim przywrócić mu wiarę w psa i godność, bo tam nie zaznał miłości, a wręcz przeciwnie chyba same przykrości. Nie możemy pozwolić, aby psu stała się krzywda, wiemy bowiem o istnieniu psa i uśpić go nikt nie może.

Potrzebujemy w trybie pilnym przygotować lokum dla Kuby. Będzie miał swoją budę i wybieg obok niej, a w mroźne dni będzie przebywał w ciepłym pokoju jak inne pieski, które są u nas. W zimie nie mogą marznąć, bo sami nie moglibyśmy się położyć do cieplej pościeli. Nie zasnęlibyśmy, gdyby one marzły na dworze.

Błagamy Was z całego serca o POMOC! Daliśmy RAZEM radę pomóc w wielu innych sytuacjach, gdzie zwierzakom działa się krzywda. Wierzymy, że damy radę  i tym razem.

Bardzo liczymy na Wasze Kochani WSPARCIE!  Będziemy Wam bardzo wdzięczni! Dziękujemy za każde udostępnienie i każdą złotówkę. Pozdrawiamy serdecznie i życzymy dużo zdrowia!