Smutne życie staruszka Ignasia...

Ignaś to jeden z naszych najstarszych podopiecznych. Ma około 20 lat. Już na oko widać, jak wiele w życiu przeszedł i przecierpiał. Zawsze smutny, zawsze sam, nigdy nie chodzi ze stadem. Nie szuka towarzystwa, ucieka w samotność.

Do handlarza trafił, gdy nogi odmówiły mu posłuszeństwa i nie był już w stanie ciągnąć bryczki... Do tego doszło zaawansowane zapalenie spojówek, które trzeba było leczyć, a to już dodatkowe koszty... Nikt nie chciał inwestować w konia, który nie przyniesie już zysku. Został potraktowany jak przedmiot. Chory, pozbawiony sił kucyk stał się zbytecznym, niedochodowym balastem w gospodarstwie agroturystycznym.

Nie zarabiał ani na siebie, ani na właściciela... Po latach pracy dla człowieka został skazany na śmierć. No cóż... To „tylko” kucyk... Kto by się tam przejmował staruszkiem? Przecież można wymienić go na nowego, zdrowego, silnego, młodego kuca…

Na szczęście teraz Ignaś może wreszcie odpocząć... Ma swój dom, ma swoje miejsce na ziemi. Całe dnie spędza beztrosko na padoku nie martwiąc się, że zostanie zaprzęgnięty do bryczki i będzie musiał ciągnąć ponad swoje siły… Prosimy o wsparcie dla staruszka. Zróbmy mu zapas na zimę. Codzienny posiłek Ignasia składa się ze specjalnej paszy dla seniorów, warzyw, siana i musli, które uwielbia. Za każde wsparcie będziemy bardzo wdzięczni!